ณ.คลองฉวาง
และแล้วการก้าวย่างทางเดิน
เผชิญไปตามกระแสวันเวลา
หลายคนเปลียนผันตามสังคมนำพา
อำนาจวาสนาเงินตราเหนือกว่าใจ
วัตถุนิยมปรุงแต่งแต้มสี
เทคโนโลยี พิฆาตเข่นฆ่า
สิ่งอำนวยต่างๆนำเอามา
คุณค่าวัดกันที่ใด
กลับไปย้อนหลังทางเก่า
ตัวเรานั้นอยู่ที่ใด
อยู่ในสังคมวุ่นวาย
ผู้คนมากมายเห็นแก่ตน
ฉันเคยเป็นคนๆหนึ่ง
ซึ่งเคยพาตัวตามกระแส
วัตถุนิยมมากมายตามแต่
สังคมเปลี่ยนแปรหามา
ไม่หลุดพ้นจากวังวน
ตัวตนชนะไม่ได้
สีสันลวงหลอกมากมาย
ให้เราตามไปอย่างเขา
แล้วเราก็พลันคิดได้
คุณค่าที่ใจสำคัญกว่า
มั่งมีหรือจนใช่คุณค่า
อำนาจวาสนาก็ไม่
ทางท้าวที่เราก้าวเดิน
ดำเนินตามวันเวลา
พาชีวีและจิ