ถนนสายเก่า
วันนี้....ตามสัญญาค่ะ เอารสที่ 2 แห่ง วสันตฤดูมาฝาก....
รสนี้ ชื่อ .....รสหวาน...ปานน้ำผึ้งค่ะ.....
เสียดายจัง คนที่ถูกเขียนถึง คงยังไม่มีเวลาได้เข้ามาอ่าน
เคยนั่งเหงา ....ในวันฝนตก ที่บ้านหลังก่อน
วันที่ยังไร้เงาคนอาทรเคียงใกล้
ฝนตกเปาะแปะ...ลงมา....ทีไร
พาฉันไปสู่นิทานเรื่องเก่า ชื่อเหงาใจ ทุกที
อีกวันที่ย้ายมาอยู่บ้านหลังใหม่
สายฝนยังตามรบรากับหัวใจ...จนเหงาเหลือที่
วันที่เรายังไม่รู้จัก ใจฉันยังไร้รัก มาแรมปี
คนเหงา ยังนั่งจับเจ่า นับสายฝนถี่ ปนเสียงถอนใจ
วันนี้ บ้านใหม่ หลังนี้ที่อยู่มานาน
ฝนตก....ยังเหงา...แต่ไม่ร้าวราน แล้ว...รู้ไหม
เหงาบ้าง เพราะไม่เจอหน้า แต่ร
928
15
0
หน้าส่วนตัว
