หนูสน
จำจากจรเมืองนครศิวิไลซ์
มุ่งหน้าสุ่บูรพาฟ้ากว้างใหญ่
เปลี่ยนมุมใหม่ในชิวิตลิขิตตน
กล่าวอำลาหมู่มวลมิตรให้คิดถึง
หวนคะนึงถึงความหลังครั้งน่าสน
ร้อยเรื่องราวพันความรู้หมืนผู้คน
บันทึกบนความทรงจำย้ำเตือนมา
ยังจำได้มีมิตรหนึ่งพึงรู้จัก
จึงตระหนักนำเรียนรู้ดูคุณค่า
เชิญชวนนักกวีน้อยด้อยวิชา
แล้วนำพาสู่บ้านกลอนกวีไทย
พบปะกับครูกลอนสอนความรู้
แนวทางปูดูเหมาะสมสังคมใหม่
ตื่นตะลึงปะทึ่งโปะโลกออนไลน์
เปิดโลกทรรศน์กว้างไกลให้ตื่นตา
ความคิดเห็นเป็นเช่นนี้เป็นเช่นนั้น
กลอนประชันประลองภูมิกันถ้วนหน้า
มิตรภ