แทนคุณแทนไท
ปล่อยความรู้สึกให้ลอยเคว้งคว้าง
ระลึกสัมผัส "บ้างชัด" "บ้างพร่าเลือน"
แตกต่างเพียงเสี้ยว
ละม้าย... คือคิดและระลึกดุจกัน
วัย วัน ที่โรยร่วง
ล่วงไป และไร้ประโยชน์จะฉุดรั้ง
ปราศสิ้นข้อยกเว้น
เราล้วนแพ่พ่ายต่อกาลเวลา (เสมอกัน)
ท้องฟ้าและสายน้ำที่สะท้อนพบในแววตา
บอกเล่าได้แค่ปรารถนาในวันวาน
ความจริงได้ล่วงผ่านไปแล้ว
มีแต่ความทรงจำ
ที่อาจดื่มด่ำ... ยามคิดและระลึกนั้น
ระหว่างความสุขหรือความเศร้า
ใคร "นิยาม"
ฉัน-เธอ หรือชะตากรรม
.................................
พระศุกร์ที่ ๑๕ ตุลาค์ ๕๓ / แทนคุณแทนไท
1274
4
0
หน้าส่วนตัว
