กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
*ขอไกลห่างห่างไกลคนใจหิน
ชั่วชีวินลาร้างร้างลาขาด
ถึงเจ็บเจ็บถึงขั้วตัวถึงฆาต
มิบังอาจฝันใฝ่ใฝ่ฝันเลย
*ปล่อยฉันจมตม-น้ำน้ำ-ตมเถิด
ไม่ผุดเกิดเกิดผุดขุดคำเย้ย
แค่คำรักลวงหลอกหลอกลวงเคย
อย่าเอ่ยเอ่ยอย่าบ่อยจะกร่อยเอา
*พอแล้วล่ะนะเธอเธอนะรู้
พี่คิดอยู่อยู่คิดจนจิตเฉา
ถึงคบคบถึงไหนคนใจเบา
คงต้องเหงาหงอยหงอยเหงาทุกคราวไป
*พี่ขอจบจบขอพอเท่านี้
เลิกสักทีที่ผ่านผ่านที่ไหน
เพียงรู้รู้เพียงว่าเวลาไกล
ความห่วงใยเยื่อเยื่อใยมีให้กัน
*แม้รักรักแม้ช้ำจดจำไว้
ขอห่างไกลไกลห่างเพื่อสร้างฝัน
จากเคยพร่ำเพ้อเพ้อพร่ำเอ่ยรำพัน
หวังสักวันหนึ่งหนึ่งวันฉันหายดี
*จำต้องร้างห่างไกลไกลห่างน้อ
1003
27
0
หน้าส่วนตัว
