๏ ให้หมดลมหายใจไปช้าช้า ไม่ต้องเวทนามาสงสาร ยอมทนแบกรับกรรมช้ำกับการ ทรมานอกหักรักข้างเดียว ๏ ให้หมดลมหายใจไปช้าช้า ไม่ต้องเวทนามาแลเหลียว ตายไปพร้อมอดีตอันซีดเซียว ที่กุมเกี่ยวคืนวันฝันหมดไฟ ๏ ดับลมหายใจนี้ทีละน้อย ที่ขัดค่อยย่อยยับกับวันใหม่ ที่แผ่วเบาเปล่าเชื้อรักเจือใจ จนร้างไร้กำลังสิ้นวังชา ๏ ดับลมหายใจนี้ทีละน้อย ที่ขัดค่อยย่อยยับลงกับหน้า เมื่อสูญสิ้นความหมายในสายตา คงไร้ค่าความหมายในสายใย ๏ ฆาตกรที่รักจักเซ่นสรวง ด้วยใจที่ถูกลวงจนกลวงไหม้ กับฮึดเฮือกสุดท้าย