ถ้าความเดียวดายสามารถฆ่าใครซักคน ฉันคงไม่ต้องเจ็บจมอยู่อย่างนี้ ลมหายใจน้อยนิดที่มีอยู่คงหมดไปนานแล้วคนดี ภาพฉันร้องไห้ที่เคยมีคงจะม่มีให้เห็นกัน แต่ความเดียวดายไม่สามารถฆ่าใครได้ ฉันจึงต้องทรมานอยู่กับหัวใจที่ไหวสั่น รอคอยเธอคนดีอยู่กับความหวั่นไหวเพียงเงียบงัน เจ็บปวดอยู่กับความฝันที่ไม่มีวันจะเป็นจริง