ปริญญา อินทร์อุดม
ครูพละฯ รูปหล่อสอน ม.สามลงสนามบาสเกตบอลสอนฉันเล่นทุกทุกวันเย็นเช้าเหมือนเข้าเวรจนจัดเจนฉันสมัครเป็นนักกีฬาไปแข่งเชื่อมสัมพันธ์กันในเขตฯหลายประเภทเชื่อมงานสถานศึกษาฉันต้องนั่งรถหรูของครูมาเป็นทุกครั้งทุกคราน่าเบื่อจังฉันอยากนั่งไปกับรถโรงเรียนครูก็เปลี่ยนการกระทำด้วยคำสั่งครูชอบทำความฝันของฉันพังแต่ฉันยังต้องเล่นเป็นตัวยืนฉันเข้าใจว่าครูเอ็นดูฉันจึงไม่รั้นไม่หือหรือฝ่าฝืนต้องทำเนียนเรียนข่มอย่างกลมกลืนจนถึงคืนชื่นฉ่ำ....เลี้ยงอำลาฉันหัวร่อจ้ออยู่ในหมู่เพื่อนครูก็เลื่อนจากข้างหลัง...นั่งตรงหน้าหรือฉันจะมีปฏิกิริยาเสียงผอ.ออ. ร้องว่า... มานี่ครู!กลับมานั่งที่เก่า! เด็กเขาอาย!ยิ่งขยายสีแดงไปถึงใบ
1949
11
3
หน้าส่วนตัว
