กระต่ายใต้เงาจันทร์
เคลื่อนไหวในห้วงแห่งชีวิต
เขียนเรื่องราวถูกผิดเป็นร้อยเรื่อง
ไม่ปราดเปรื่องยิ่งเขียนยิ่งขุ่นเคือง
สารพัดเรื่องปัญหาแห่งชีวิต
อดทนสู้ลมฝนทุกอย่างก้าว
ผ่านกี่ร้อนหนาวเผาดวงจิต
ฝ่าดงหนามแสงสีแห่งมวลมิตร
ฝ่าจริตคนชังไม่หวังดี
เพราะร้อยถ้อยคำไม่ล้ำลึก
แต่มีสุขที่เขียนได้ทุกที่
สุข โศก เศร้า คละเคล้าบทกวี
บางบทตอนมีจากชีวิตจริง
คำบางคำหวานล้ำบรรเจิดจ้า
คำบางคำปวดปร่าท้าทายยิ่ง
บนโลกลวงนิยามความเป็นจริง
เกิดจากความคิดหลายสิ่งวางไม่ลง
บางบรรทัดใต้น้ำคำมีน้ำตา
บางเวลาแค่เศษกระดาษเป็นผุยผง
แต่ยังนั่งจมจ่องานอย่างมั่นคง
วางไม่ลงหมั่นเพียรเขียนเนื้องาน
ผ่านกี่ปีเ
1255
3
0
หน้าส่วนตัว
