*นก*กระ*ดาษ*
*...สำนวนกลอนวอนมานานาอักษร
เว้าวอนสรรค์สร้างฟังง่ายง่าย
ทั้งอักขระร้อยเรียงเคียงกันไป
เพื่อแปลงให้กลอนด้นเป็นดนตรี
ท่วงทำนองถ้อยคำพร่าจากฉัน
แด่เธอนั้นดนตรีที่มีให้
ขออนงค์จงได้รับรู้เอาไว้
ในความหมายตราตรึงใจถึงเธอ
พาฉันเหินบินแลแขกระจ่าง
ท่ามกลางดาวพราวพร่างสว่างไสว
เล่นล้อดาวพราวฟ้านภาลัย
เห็นหรือไม่พฤกษาบานตระการดาว
ลืมหรือไรจูงมือถือฉันไว้
ลืมกันใยยอดรักจุมพิตนั่น
บรรจุถ้อยร้อยใจด้วยเพลงพลัน
ให้ตัวฉันเสนอเพลงบรรเลงไป
เธอสุดแสนเสน่หาบูชายิ่ง
อย่างใจจริงจากเธอเสนอให้
โปรดจริงใจยอมรับและจริงใจ
อีกหนึ่งคำจำให้มั่นฉันรักเธอ