อันชีวิต ดุจเป็น เช่นไม้ดอก ที่แรกงอก งามงด ดูสดใส เมื่อยามมอง ต้องจิต ติดตรึงใจ หลงอยู่ใน ความงาม ตามสัญญา แต่ไม่นาน กาลเปลี่ยน ก็เหี่ยวเฉา เกิดขึ้นตั้ง ดับไป กระไรหนา เอาดอกไม้ สอนจิต พิจารณา โอ้มาลา นั้นเป็น เช่นตัวเรา มีเกิดแก่ เจ็บตาย วายชีวิต อย่าได้คิด ฝ่าฝืน ขัดขืนเขา มองให้เห็น ไตรลักษณ์ ประจักษ์เอา จะไม่เมา ชีวิต อนิจจัง เมื่อมองโลก อย่ามอง ดังมองไม้ จะได้เห็น แต่งาม ตามที่หวัง ให้เห็นตาม ความจริง ไร้สิ่งบัง อะไรยัง อยู่ในโลง จงตรองดู
3337
16
0
หน้าส่วนตัว
