ณ.คลองฉวาง
ร่ายรำอยู่กลางเปลวเพลิง
ระเริงอยู่ใต้แสงจันทร์
ให้ชีวิตมันอิสระ
ไม่เป็น ภาระขึ้นกับใครๆทั้งนั้น
หยุดไปเลยไม่ต้องมาบอก
หยุดไปเลยไม่ต้องชี้นิ้วสั่ง
หยุดไปเลยที่จะใช้กำลังบังคับใคร
ใครจะรักจะชอบก็ขอบใจ
ใครไม่รักช่างหัวมันปะไร
สายตาเธอฉันดูออก
เธอชอบหรูชอบหลอกไม่จิงใจ
หยุดไปเลยไม่ต้องทำเป็นรัก
หยุดไปเลยไม่ต้องทำให้หวัง
หยุดไปเลยไม่ต้องลังเลได้ไหม
หัวใจคนทุกคนล้วนเป็นหนึ่ง
ความแตกต่างเป็นเรื่องต้องเข้าใจ
ใครจะเหมือนใครไปได้หมด
มาตั้งกฎงี่เง้าทนไม่ไหว
หยุดไปเลยไม่ต้องมาสอน
หยุดไปเลยไม่ต้องเห่าต้องหอน
หยุดไปเลยไม่ต้องมาอ้อนวอนให้เปลียนใจ