เจ้าพานทอง
๐ เป็นโรคร้ายไม่หายขาดไม่อาจหยุด
ใจชำรุดทรุดหนักด้วยรักขม
ถูกเขาหลอกหยอกแล้วลวง...ดวงระทม
นอนระทดซดอารมณ์อกตรมตาย
๐ พบกี่คนที่หนไหน...ใจชอบแกว่ง
หัวใจแหว่งเพราะแบ่งเขา...เอาเร่ขาย
ยื่นแจกแถมแซมคำหวานซ่านผิวกาย
บ่ออมอายบ่หน่ายเหนื่อยมาเอื่อยรอ
๐ จึ่งได้สบพบระกำเกิดซ้ำซาก
เขาไม่อยากมากไมตรีมีแต่ขอ
ให้เลยไปไม่แยแสแค่เกี้ยวพอ
เกือบคิดท้อ
ยังรอเร้าแม้เขาเมิน
๐ ผ่านหลายคนจนเหน็บเจ็บจิตลึก
ไม่สำนึกคึกอยู่ไม่รู้เขิน
เที่ยวจ่ายใจไม่เจียมรัก
สักแต่เพลิน
เลยต้องเดินเทินขมขื่นฝืนชมชู
๐ เพราะมีใจไว้ถูกลวง
ทรวงแสบแส้
ให้เขาแถแล่เนื้อเอาเกลือถู
แสนเสียดใจไม่สะท้านยังหาญดู
ยังรั้
1192
4
0
หน้าส่วนตัว
