ฉันจะเริ่มออกเดินทางอย่างเงียบๆ ท่ามกลางความเย็นเยียบของความฝัน จะก้าวตามรอยเงาแห่งตะวัน โดยข้างกายของฉันจะไร้ใคร ฉันจะหลับในค่ำคืนแห่งน้ำตา โดยจะลืมไปว่าเธออยู่ไหน จะหลอกตัวเองว่าเธออยู่ในใจ และไม่เคยจากไป...ไกลลับตา ฉันจะตื่นในความรักที่ไหวเต้น แม้จังหว่ะจะชาเย็นไม่แกร่งกล้า ฉันจะจำว่ารักเธอ...ตลอดมา และไม่ลืมว่าจะรัก...ตลอดไป