สายลมหนาว & หิมะขาว
มองเธอผ่านหน้าต่างน้ำตารินไหล
ค่ำคืนที่หัวใจอ้างว้าง
เดินคนเดียวลำพังคล้ายคนหลงทาง
เหมือนบางอย่างกำลังจางหายไป
สายลมหนาวพัดมาสั่นสะท้าน
เกินจะต้านทานใจไหว
ล้มลุกคลุกคลานหนาวจนจับใจ
รู้บ้างไหมว่าหัวใจคนเฝ้ารอ
ได้แต่เฝ้าคอยหิมะขาว
พร่างพราวร่วงหล่นจากฟากฟ้า
สิ่งเดียวที่ฉันได้รับตลอดมา
คือน้ำตาที่ไม่เคยหายแห้งไป
กอดตัวเองลำพังแสนเหน็บหนาว
หัวใจปวดร้าวสั่นไหว
คงไม่ได้เจอเธออีกแล้วใช่ไหมคนห่างไกล
ไม่รู้เธอสบายดีไหมคนดี
เหมือนมีขอบฟ้ามาขวางกั้น
ไม่อาจทำให้ฉันพบเธอได้
ได้แต่กระซิบผ่านสายลมหนาวไป
คิดถึงเธอจับหัวใจ คิดถึงเธอรู้บ้างไหมคนดี
สายลมหนาว...........