donjuann
...นั่งมอง..สายน้ำใส..ที่ไหลเอื่อย
รินไหลเรื่อย..เลาะธาร..ผ่านกระแส
สู่ที่ต่ำ..จวบปีเดือน..ไม่เชือนแช
ไม่เคยคิดยอมแพ้..แม้นานวัน
...ยังชุ่มเย็น..ชื่นใจ..ไม่จางหาย
ประดุจสายใยรัก..หักสะบั้น
ยังหลงเยื่อ..เผื่อใย..ให้แก่กัน
ทิ้งร่องรอย..ความฝัน..อันแสนงาม
...ค่อยค่อยลืม..เลือนลางจางจากจิต
ซ่อนความคิด..ความช้ำ..และคำถาม
บางครา..ว้าวุ่นใจ..ใคร่ติดตาม
ส่วนลึก..ยังคอยห้าม...รับความจริง
...มองสายน้ำรินไหล..ไม่เคยหยุด
เปรียบประดุจ..รักนี้..ไม่มีนิ่ง
ใครโชคดี..ก็สมใจ..ได้รักจริง
ส่วนเรายิ่ง..กว่าเศร้า..เขาหลายใจ.