ตฤณ
ควรไหม..ที่จะรั้งใจเธอไว้
ควรไหม..จะทำให้เปลี่ยนใจกลับมาหา
ควรไหม..จะเก็บความชอกช้ำไว้ใกล้ตา
ควรไหม..ที่จะยื้อเธอมาไว้ใกล้ใจ
รู้ทั้งรู้...ว่าตัวเธอไม่เคยรัก
รู้ทั้งรู้...หักห้ามจิตคิดไฉน
รู้ทั้งรู้...สายไปแล้วเกินใส่ใจ
รู้ทั้งรู้...ว่าเยื่อใยสะบั้นลง
ยิ้มให้กับคืนวันที่ผ่านมา
ยิ้มให้กับเธอผู้มีค่าน่าลุ่มหลง
ยิ้มให้กับความทรงจำที่มั่นคง
ยิ้มให้กับความซื่อตรงของหัวใจ
กล่าวลาและจากไปด้วยดี
แววตามีหยดน้ำประกายใส
บ่งบอกถึงความอาวรณ์กับการจากไป
แต่จะทำอย่างไรได้......
เมื่อฉันเคารพการตัดสินใจของเธอ....