รุ้งเอยเจ้ารุ้งรัก...งามยิ่งนักหลังฝนพรำ รุ้งเอยเจ้าชื่นฉ่ำ...หลังฝนพรำแดดกำจาย ถักทอเส้นเจ็ดสี...ดุจมณีงามพริ้มพราย กรีดโค้งผ่านเส้นสาย ฟ้าอำไพ...ยามสายัณห์ รุ้งเอยเจ้ารุ้งรัก...งามตานักดั่งความฝัน หยอกล้อแสงตะวัน ลับแสงพลันเจ้าลางเลือน ทิ้งเพียงความอาวรณ์ ให้สะท้อนอกสะเทือน รักรุ้งร้างลาเลือนเปรียบเสมือนเจ้าร้างลา ทิ้งเพียงความทรงจำกับน้ำฝนปนน้ำตา รอเจ้าให้ก็คืนมา เจ็บใจข้ายามสายัณห์ มืดมิดสนิทแล้ว...เจ้ารุ้งแก้วลอยผ่านฝัน แต่เจ็บของข้านั้น เมื่อไหร่กันจะผ่านไป
966
1
0
หน้าส่วนตัว
