ยังไม่ลืมดวงแดแม้ไกลกัน สายสัมพันธ์แสนซึ้งตรึงใจข้า เคยรักกันแน่นเหนียวครั้งเกี้ยวพา ที่ทักมาจากใจใช่หลอกลวง ** พี่แต่งกลอนบางครั้งยังนั่งเศร้า เป็นเพราะเจ้าคนดีที่ชอบหวง มีคนรักทีไรเจ็บในทรวง ดูไม่ห่วงไม่รักไม่ทักทาย ** พี่ไม่ลืมคำกลอนเคยอ้อนรัก เคยสมัครชื่นชมสมใจหมาย มาเดี๋ยวนี้แก้วตามากลับกลาย ทิ้งให้ชายเงียบเหงาเศร้าระทม ** เมื่อไม่พบคนดีพี่จึงรู้ ว่ายอดชู้หลบไปใจขื่นขม ปล่อยให้พี่ร้าวรวดปวดระบม แม้ตรอมตรมเพียงไหนไม่เคยลืม