แดดเช้า (นารีไร้ใจ)
หากฉันเป็นเช่นดอกไม้อย่างใครเขา
คนคงเมินไม่เอามาชื่นขวัญ
ด้วยดอกหญ้าดอกน้อยร้อยจำนรรจ์
ล้อลมหลั่นทิวไม้ใสเกินคิด
เป็นนารีที่ไร้ใจไร้มายา
ปากแกล้วกล้าพูดตรงไร้จริต
เหมือนอารมณ์ผสมผสานหว่านความคิด
เพียงอุทิศความดีงามตามที่เป็น
ไม่ได้คิดอยากรักใครสักคน
ไม่ดิ้นรนแสวงหาค่าเกินเห็น
ใช้ชีวิตติดปัจจุบันมั่นร่มเย็น
ไม่ทุกข์เข็ญไม่โหยหาไม่อาทร
ไม่ฟุ้งเฟ้อเห่อเหิมเติมความสวย
ไม่สำรวยร่ำร้องหมองใจอ่อน
ไม่ออเซาะสักคำหรือพร่ำวอน
จะออดอ้อนไม่เป็นไม่เคยทำ
มายาการผ่านตาไม่เคยพบ
ไม่พิศสบตาหวานสุดซ่านฉ่ำ
ไม่สรรหาถ้อยซึ้งแม้หนึ่งคำ
มาเพ้อคร่ำครวญชื่นให้รื่นทรวง
มีแต่คำจริงจังหลั่งประ