ลอยไปในสายลม
เมื่อแรกพบสบตาพาตื่นเต้น
ใจซ่อนเร้นสายใยใจประสาน
พบครั้งแรกแปลกใจได้พบพาน
เหมือนวันวานกาลเก่าเราร่วมบุญ
เริ่มรักเธอเพ้อทุกคืนตื่นยังเห็น
ไม่ว่างเว้นเป็นอย่างไรใจอบอุ่น
เริ่มแอบมองลองสบตามาเป็นทุน
ใจยังลุ้นคุ้นเคยเฉลยความใน
ผ่านเวลามานานพานพบบ่อย
ใจยังคอยคอยถามยามอยู่ใกล้
คอยเป็นห่วงดวงตาน่าภูมิใจ
เธอนั้นไซร้ให้ใจได้หรือยัง
ฉันรออยู่ดูเธอเผลอแอบคิด
ว่าชีวิตผิดไปไร้ความหวัง
เธอคงไม่ได้อยากมอบลอบคิดดัง
ทุกทุกครั้งเธอนั้นยังทำเหมือนเดิม
ฉันคงไม่มีสิทธิ์คิดเกินเพื่อน
ต้องคอยเตือนหัวใจอย่าได้เริ่ม
กลัวถลำลงไปไม่เหมือนเดิม
อาจเพิ่มเติมความเจ็บปวดรวดร้าวใจ
ฉันจะเก็บความทร