ตรงเส้นขอบฟ้าที่ดูเหมือนใกล้ คล้ายว่าใช่สิ่งที่เคยใฝ่ฝัน อยากจะไขว่คว้ามาเป็นรางวัล ทว่าหวาดหวั่นเมื่อลองเอื้อมมือ ความฝันที่อยู่ท่ามกลางอากาศ เหมือนว่าขาด ฤา เราเองทึ่มทื่อ ช่องว่างที่ห่างเกินจะยึดยื้อ สุดปลายมือของคนธรรมดา เพิ่งจะเข้าใจสำรวจตัวตน ด้วยเหตุผลจึงสรุปได้ว่า หากคุณเฝ้ามองแต่เส้นขอบฟ้า อาจลืมว่ากำลังอยู่ที่ใด เมื่อเท้าของเรายังคงเหยียบพื้น จงหยัดยืนบนผืนดินกว้างใหญ่ ลองถามตัวตนด้วยความจริงใจ ขอบฟ้าไกลนั่นใช่ไหมความจริง
6791
18
0
หน้าส่วนตัว
