คือประกายแห่งไฟที่ใกล้มอด ยามจิตกอดอาภัพทุกข์ทับถม ให้หวาดหวั่นวิตกจนอกตรม ยากจะข่มดับพิษที่จิตใจ คือกองแห่งพระเพลิงที่เริงโรจน์ ยามเกรี้ยวโกรธกลัดกลุ้มคอยสุมใส่ คอยเติมเชื้อถั่งโถมโหมแรงไฟ จนวายวอดมอดไหม้แม้ใจตน คือเปลวไฟส่องทางสว่างจิต นำชีวิตย่อยยับแสนสับสน ช่วยชี้นำฝ่าข้ามความมืดมน พาก้าวพ้นเผชิญโลกแห่งโชคชะตา คือประกายของใจจุดไฟฝัน ทุกคืนวันหวังวาดปรารถนา เผาความทุกข์ทับถมตรมชีวา เผาจนกว่าเลือดเนื้อเป็นเชื้อไฟ