ไม้เก็ด
โป้ง ชี้ กลาง นาง ก้อย ถ้อยอาศัยร่วมฤทัยสามัคคีกันดียิ่งจะกอปรกิจการใดไม่ประวิงต่างพึ่งพิงพบพ้องพี่น้องกัน จะจับถือยื้อยุดฉุดกระชากเรี่ยวแรงมากสำเร็จเสร็จสิ่งสรรพ์จวบคราวหนึ่งถึงคราต้องจาบัลย์เกิดเหตุพลันว่าข้าเก่งกว่าใคร นิ้วโป้งยกนิ้วโป้งตรงเด่อ้าง"ข้านี้ช่างยอดยิ่งต้องยิ่งใหญ่"นิ้วชี้ค้าน "ข้านี่ที่เกรียงไกรชี้สั่งได้เด็ดขาดอำนาจมี" นิ้วกลางโต้ "ข้าสูงใหญ่ใครก็รู้สองข้างสูอารักขาข้าเลยนี่"นิ้วนางเถียง "แหวนเพชรทองผ่องรุจีคนสวมที่นิ้วนางไง ข้าใหญ่จริง" นิ้วก้อยแย้ง "เข้าหาใครไหว้เข้าหาผู้นำหน้าข้านี่ไง ข้าใหญ่ยิ่ง"ต่างทุ่มเถียงบึ้งตึง ไม่พึ่งพิงละทอดทิ้งกิจการงาน