นาราวดี ณ ศรีกาญจน์
หนาวลมเราห่มผ้า หนาวอุราก็ห่มใจ
ความหนาวนานเท่าใด ฉันไม่กลัวเพราะมีเธอ
วันนี้แม้จากไกล ยังมั่นในรักเสมอ
จากกันยังพบเจอ เพราะเชื่อเธอตลอดมา
ฝากลมกับแสงดาว ที่พร่างพราวเต็มแผ่นฟ้า
ฝากสายน้ำกับฝูงปลา กับภูผาอันตระการ
ช่วยเอาความห่วงใย จากหัวใจอันกล้าหาญ
กอดเขาในแสนนาน เพื่อประสานความสัมพันธ์
ให้รู้แม้เนิ่นนาน จะผ่านกาลสักวารวัน
ความรักที่สร้างสรรค์ นั้นไม่เปลี่ยนสักเวลา
ลมหนาวมาต้องกาย ฝากบ่าวนายคิดถึงข้า
ไออุ่นรักจากอุรา จะแทนผ้ามาห่มแทน
ให้อุ่นละมุนละไม ด้วยหัวใจใฝ่เฝ้าแหน
ใกล้ไกลแม้เมืองแมน หรือจะแสนไกลสุดไกล
ไออุ่นก็ไปถึง ความคน
1541
1
0
หน้าส่วนตัว
