ขุนเขาในเงาน้ำ
ดอยสุเทพแข็งแรงแหล่งขุนเขา
พินิจเงาผ่านอ่างแก้วแล้วสงสัย
ณ ผืนน้ำภาพยอดเขาอ่อนละไม
ความยิ่งใหญ่กลับกลายคล้ายอ่อนโยน
คือ หน้ากากบังความจริงสิ่งเที่ยงแท้
คือ พักตราอ่อนแอแพ้หัวโขน
คือ ผ้าขาวรายล้อมย้อมสีโคลน
คือ ทโมนเล่นไปใช่ตัวเรา
ยิ้มสดใสแต่ข้างในใจร้องไห้
รู้มากมายแต่ข้างในใจโง่เขลา
เหมือนมีสุขแต่ข้างในใจมืดเทา
ไร้ความเศร้าแต่ข้างในใจทุกข์ทน
เห็นเงาตัวสงสัยใครกันนั่น
สิ่งใดฝันหรือจริงยิ่งสับสน
เราเกิดมาทำไมในร่างคน
ตอบตัวตนไม่ได้ไร้ปัญญา
ง่วนงมเข็มในสมุทรสุดยากยิ่ง
แต่ความจริงจนใจหากใฝ่หา
ใครคือเราเราคือใครในโลกา
วิสัชนาสิ้นชีพไปไป่เจอะเจอฯ
1942
1
0
หน้าส่วนตัว
