พิกุลทอง
หยิบปากกา มาระบาย อายหนักหนา
น้ำตา.. ทะลักไหล จากใจฉัน
เศร้าหมอง ท้อแท้ ระคนกัน
อกหัก แล้วนั้น ฉันท้อใจ
มีรัก... คราใด ไม่สมหวัง
อีกครั้ง แล้วหนอ ขอบอกให้
หรือฉัน ไม่ดีพอ หนอยาใจ
จึงได้ แต่รักร้าว เข้าตัวมา
ไม่เคยเลย.. มีใคร จะรักแท้
ไม่เคยเลย...รักไม่แปร แย่หนักหนา
ไม่เคยเลย.... ไม่มีวัน เสียน้ำตา
ไม่เคยเลย...ที่มีค่า ในตาใคร
น้อยใจ..วาสนา แต่ปางก่หน
น้องใจ ....อาวรณ์ รักห่อนหาย
น้อยใจ..ไม่มีใคร เคียงข้างกาย
น้อยใจ... รักสลาย ทุกครั้งเลย
ลาก่อน... ความรัก ปักใจฉัน
ลาก่อน .. ไม่มีวัน ฉันชาเฉย
ลาก่อน.. ขออยู่ คนเดียว
ลาก่อน.รักเอย รักร้างลา