สัญญาใจ มั่นคง ดั่งผูผา ที่ได้มา เพราะสองเรา นั่นฟูมฟัก หมั่นเติมกัน ให้เต็ม จนประจักษ์ ได้ลงหลัก ปักใจ ด้วยสองเรา สัญญานี้ หากไม่ รักษามั่น เหมือนกับมัน เป็นคำลอย ให้หม่นเศร้า เป็นคำร้าง ที่ไม่มี แม้เพียงเงา แล้วใครเค้า จะเชิดชู คำหลอกลวง แต่ผ่านวัน อุปสรรค ที่มากมี จนวันนี้ ได้เข้าใจ อย่างลุล่วง สัญญาใจ ที่เธอให้ ไม่เคยลวง คอยเฝ้าห่วง พ่วงจริงใจ คอยแนบมา ฉันและเธอ ก็คน เดินติดดิน คงไม่ชิน หากต้องกิน อาหารหรู อยู่ในห้อง โอ่โถง พรหมรองปู ถึงห้องผุ ขอมีเรา ก็เกินพอ