นานที
อยากจะเฉยเมยไม่ยอมรับฟัง
ไม่อยากปลอบหรือให้ความหวังกับเธอเหมือนเก่า
อยากจะเดินหนีไม่รับรู้เรื่องราว
ไม่อยากฟังเรื่องคนเก่าของเธออีกต่อไป
แต่เมื่อเธอเริ่มต้นเรื่องเดิมด้วยแววตาเจ็บชํ้า
ทุกถ้อยคำฉันจึงพรํ่าปลอบใจให้
เธอเข้มแข็งอดทนมีกำลังใจ
จะหวั่นไหวไปไยแค่การรอคอย
ซักวันเค้าคงกลับมาตรงนี้
ตรงที่เธอคอยรอไม่ท้อถอย
รู้ไว้ยังมีคนบางคนเจ็บกว่าเธอไม่น้อย
ณ ความจริงที่เค้าเองก็รอคอยอย่างไร้จุดหมายเช่นกัน
เธอคงไม่เคยรู้ใช่ไหม
ว่ายังมีใครที่ทนอยู่อย่างนั้น
นั่นเพราะเธอไม่เคยคิดจะหันมามองกัน
อย่างคนสำคัญอย่างที่เค้าคนนั้นมองเธอ
ทุกคำที่เอื้อนเอ่ยปลอบเธอไป
มันก็คือถ้อยคำในใ
หน้าส่วนตัว
1143
2
0
