ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
อยู่คนเเดยวกับวันเหงาๆ
ทบทวนเรื่องราวระหว่างเราที่ผ่านมานั้น
เรียกส่ารักได้หรือเปล่ายังไม่อยากยอมรับมัน
ไม่แน่ใจที่ผ่านมาเเธอคิดกับฉันยังไง
+++++++++++++++++++++++++++
คำว่า..รัก..ไม่เคยได้ยินเธอบอก
ฉันเองไม่เคยพูดให้เราต้องหวั่นไหว
เม่อวันนี้คำว่าคนรักต่างคนต่างยังไม่แน่ใจ
สักวันหนึ่งเราอาจพบใครจนอาจจะลืมกัน
+++++++++++++++++++++++++++
อยู่คนเดียวกับวันเหงาๆ
ยังห่วงใยเหมือนเก่าที่ผ่านมานั้น
มากกว่าเพื่อนสนิทแต่ยังไม่ใช่คนที่คิดผูกพัน
แน่ใจเมื่อไรว่าเรารักกันค่อยมาเอ่ยคำนั้น..อีกที