แดดเช้า
อยากรำพันสรรค์คำอันล้ำลึก
เพียงผลึกร้อยค่าคำรักมั่น
ถึงที่สุดแห่งสุดรักทักจำนรรจ์
สุดใจฝันฝังใจสุดสุดรักเธอ
จะคล้องรุ้งรายโค้งโยงใจขวัญ
ร้อยดาวจันทร์เป็นโมบายกล่อมขวัญเสมอ
ณ สรวงทิพย์ขลิบฝันอันเลิศเลอ
ร่ายบำเรอดนตรีในใบไม้
หลับตาเถิดเปิดดวงจิตยามคิดถึง
ฟังเพลงซึ้งคีตกวีเสียงสดใส
กล่อมเธอเคลิ้มเติมฝันวันห่างไกล
เพื่อจุดไฟประกายฝันวันจากลา
เสียงใบไม้ดีดสีดนตรีกล่อม
โน้มใจยอมส่งสื่อสู่ดาวพร่า
สายลมหนอพะนอห้อมชีวา
กล่อมคลายล้า ณ ราตรีที่ยาวนาน
สุดที่รักรักที่สุด ... เกินหยุดคิด
เธอคือสิทธิ์แห่งคิดถึงซึ้งคำหวาน
ณ บันทึกหมึกเขียนเพียรผลงาน
สิทธิ์ที่ฉันจะหว่านคำรำพึง.
1712
1
0
หน้าส่วนตัว
