คืนและวันผ่านไปบอกให้รู้ ยังคงอยู่สบายในถิ่นที่ อากาศหนาวคราวหนึ่งผ่านครึ่งปี ดวงฤดียังคงงงกับตน จะก้าวไปใจยังยับยั้งอยู่ ยังมิรู้จะไปในแห่งหน ก้าวมาไกลให้จิตคิดวกวน จะอดทนก้าวไปอย่างไรกัน ดูภายนอกอาจมองว่าเข้มแข็ง ภายในจิตอ่อนแรงการแข่งขัน สู้กับใครไม่เท่าเข้าประชัน หรือฟาดฟันกับใจในเวลา หวังจะพบสิ่งดีในชีวิต จึงลิขิตเส้นทางต่างเสาะหา ดั้นด้นสู่ต่างแดนแม้นทรมาน์ หวังวันหน้าจะพบประสบชัย ................................ บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๐