เสี้ยว
ฉันกำลังมองหา
แสงศรัทธาที่เคยฉายฉาน
ขุดความฝันอันแสนยาวนาน
ที่เคยยืนกรานจะไปให้ถึง
ขอบฟ้าที่ฝันที่ใฝ่
ยังคงมุ่งไปไม่ถึงเพียงครึ่ง
แต่หมดสิ้นแล้วเรี่ยวแรงฉุดดึง
ฉันจึงมาถึงได้เพียงแค่นั้น
ที่เคยมุ่งไปข้างหน้า
และแม้อ่อนล้าก็ไม่ไหวหวั่น
ก็เพราะขอบฟ้ามีแรงผลักดัน
ปลอบโยนในวันที่ใจเหนื่อยล้า
แต่เพิ่งรู้ คิดเองอยู่เสมอ
ที่จะได้เจอเธอตรงขอบฟ้า
คิดว่าตอนนี้เพียงรอเวลา
ให้เรามุ่งหน้า สุดฟ้าจะพบกัน
แต่กลับเห็นเธอไกลออกไปเรื่อยๆ
จนฉันเริ่มเหนื่อยจะมุ่งตามฝัน
และแล้วตอนนี้ก็รู้ว่าไม่มีวัน
จะตรงนี้หรือขอบฟ้านั่นก็ไม่มีเธอ
แล้วจะสู้ไปเพื่อสิ่งใดหนอ
ไม่มีใครรออย่างเคยคิดเสมอ