รัตติกาลเเห่งชีวิต รัตติกาลม่านดำแผ่ทั่วฟ้า ท้องนภาหมดเเสงตะวันฉาย ดั่งคนที่ความหวังพังทลาย สิ่งที่หมายหายไปพร้อมภากร เเต่ยังมีดวงดารารัศมี เเม้หมดเเสงราศีสุรย์สร ก็ยังมีดวงแขแผ่อมร คอยเปล่งเเสงเรืองรองส่องชีวา เปรียบวิถีโลกาดังวิสัย บอกความนัยให้มนุษย์สุดเขลาหนา เมื่อมีเช้าทินกรผ่องนภา ย่อมมีมืดบอกเวลารัตติกาล หากหมดหวังท้อเเท้แก่ชีวิต ขอให้คิดตรึกตรองถึงเเก่นสาร ยามปัญหาทำชีวีให้ร้าวราน ให้คิดการแก้ไขใช่ทุกข์ทน พรานอักษร
พรานอักษร 19 ก.พ. 2550 09:51 น. - ID 98737 
921
4
0
19 กุมภาพันธ์ 2550 10:06 น. - comment id 659035
ทุกทุกอย่างมีตัวแปรแลสองด้าน มองเพียงผ่านผิวเผินเกินเฉลียว เมื่อมีผิดย่อมมีถูกผูกพันเกลียว มองด้านเดียวไม่พินิจคิดให้ดี ไปมั่วๆได้แค่นี้เองอ่ะค่ะ
19 กุมภาพันธ์ 2550 13:34 น. - comment id 659172
รัตติกาล..สยายม่าน..ผ่านฟ้ากว้าง แสงเลือนลาง..แห่งตะวัน..พลันลับหาย เหล่าวิหค..บินกลับรัง..หวังผ่อนคลาย หลังจากได้..เหนื่อยล้า..มาทั้งวัน เรากลับบ้าน..กันเถอะ..นะที่รัก พร้อมทายทัก..ธรรมชาติ..วาดความฝัน มือสองเรา..ได้สัมผัส..กันและกัน ดั่งสายธาร..รินสู่ร่าง..ทั่วทั้งกาย ค่อยค่อยซึม..หลั่งไหล..สู่สายเลือด พล่านพุ่งเดือด..ไหลเวียนวน..จนหวั่นไหว ความอบอุ่น..ไหลท่วมท้น..ล้นหัวใจ เธอยิ้มให้..หัวใจฉัน..สั่นระรัว ความปิติ..อันใด..ไหนจะเท่า เรามีเรา..คลอเคล้า..หยอกเย้าหัว เสียงเธอนั้น..ดับทุกข์ใจ..หายขุ่นมัว ความหวาดกลัว..ต่อสิ่งใด..คล้ายไม่มี เรากลับบ้าน..กันเถอะ..นะที่รัก กลับมาพัก..ผ่อนกาย..ให้สุขศรี นอนหนุนซบ..อกอุ่นไอ..ด้วยภักดิ์ดี ให้ดนตรี..แห่งหัวใจ..ได้บรรเลง ฟังซิฟัง..เสียงหัวใจ..กระซิบถ้อย เอ่ยคำร้อย..สัญญากัน..รักบานเบ่ง แม้นเหนื่อยยาก..เพียงไร..ไม่หวั่นเกรง เป็นบทเพลง..สองหัวใจ..มอบให้กัน รัตติกาล..สยายม่าน..ผ่านฟ้ากว้าง ไม่เคยสร่าง..ร้างไกล..แม้ในฝัน เรามีเรา..ใจมีใจ..สายสัมพันธ์ ตลอดรัต..ติกาล..ที่นานเนาว์..
19 กุมภาพันธ์ 2550 19:34 น. - comment id 659362
นามปากกานี้คุ้นมากๆ เหมือนคนที่ผมรู้จักเลย
19 กุมภาพันธ์ 2550 22:33 น. - comment id 659471
แม้นผิดหวังท้อแท้แก่เรื่องไหน ก็ให้แก้สิ่งนั้นไซร้ให้ปัญหา ได้กลับกลายหายวับไปกลับตา และห้ามต่อต่อชะตาปัญหาใดไม่มีใครทุกข์ไปตลอดชีวิต และไม่มีใครสุขไปตลอดกาล ฉะนั้นอย่ากลัวแม้มีทุกข์ แต่เมื่อสุขก็อย่าดีใจเกินไปนักค่ะ อิอิ
19 กุมภาพันธ์ 2550 23:52 น. - comment id 659518
เพราะมากครับ
20 กุมภาพันธ์ 2550 21:44 น. - comment id 660196
ถึงคุณห้วงคำนึง ถ้าคนที่คุณรู้จักใช่ E-Mailเดียวกับข้าพเจ้าก็แปลว่าเรารู้จักกัน เเต่ถ้าไม่ ก็คงจะนามปากกาซ้ำกัน ซึ่งด้วยความสัตย์จริง นามปากกานี้ข้าพเจ้า คิดใช้เอง จาก นวนิยายที่ข้าพเจ้าชอบ มิได้เลียนเเบบใครเเต่อย่างใด
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
