ยามเช้า..เจ้าพุดซ้อน..ออดอ้อนคำ...!!!

พุด

ยามเช้าเจ้าพุดซ้อนนอนฟังเสียงหัวใจเต้น..!
 
ฟังเสียงหัวใจนิ่งนิ่งในยามเช้า
แล้วก็เฝ้ารออรุณอุ่นอุษา
ดวงดอกไม้แย้มหวานเต็มนัยน์ตา
งามนภาเริ่มวันใหม่ให้ยิ้มรับ
ดอกมะม่วงร่วงพรูพรายพร่างหอม
พรรณพะยอมคลี่กลีบน้ำค้างจับ
รอระเหยหายมลายแดดวะวาววับ
ชีพลาลับประดุจเดียวสัจจธรรม
คิดถึงเอยแสนคิดถึง
ในคะนึงถึงดวงใจเกินคำพร่ำ
คนละทิศคนละทางอ้างว้างระกำ
กี่คืนค่ำพร้อมหน้าฟ้าตอบที
ดอกลั่นทมในดวงตาพาว้าเหว่
เหมือนรักเร่แรมร้างตราบชีพนี้
มีเพียงฝันวันรอตราบชีวี
หวังคนดีคืนให้ชื่นตื่นมาในอ้อมทรวง...!!!!
....................


ยามเช้าเจ้าพุดซ้อนจะไปไหน
นกเป็นเสียงนาฬิกาว่าเช้าแล้ว
พวงดอกแก้วร่วงพรูคู่ฟ้าสาง
เสียงไก่ขันกระชั้นถี่บนลานกว้าง
โลกสว่างดาวแขวนฟ้าราตรีนวล..
รับอรุณกับราตรีที่หอมเศร้า
หอมข้าวเช้าตัดใบตองร่องท้ายสวน
โรยมะลิในขันข้าวขาวใจนวล
ผลไม้สวนเอื้อมเด็ดมาใส่ตะกร้างาม
นุ่งผ้าซิ่นผืนสวยลายดอกไม้
ริมแก้มซ้ายทัดชวนชมให้วาบหวาม
เด็ดดอกไม้รายรอบสวนผูกช่องาม
อธิษฐานตามให้งามใจละไมละมุน..
พระ.พายเรือ  มารอ รับบิณฑบาตร
ขอทุกชาติสร้างผลบุญได้เกื้อหนุน
เป็นสาวนารักสายธารหวานดอกไม้ลมละมุน
ตราบโลกหมุนสร้างศรัทธาพาดวงใจพบสุขจริง...
พบสุขใจ....
..........................

ชอบนอนนิ่งนิ่งเฝ้าดูฟากฟ้านภาสีนวลนวล
หวานหวานแอร่มแจ่มจรัส
ด้วยพลังรัศมีสายแสงแดดสีทองอันอ่อนอุ่น
ให้ละมุนละม่อมในหอมห้วงใจในยามเช้า..วันหยุด
แล้ว...
พาให้ดวงใจที่แสนใสพิสุทธิ์แท้
ได้รำลึกด้วยความรู้สึกคิดถึงคิดถึง
ถึง...
ยอดดวงหฤทัยคนที่รัก รัก รัก มากมาย
ที่จำต้องพรายพลัดพราก จำใจจากกัน
ด้วยบทบาทหน้าที่...ไปตามเพรงชะตา
ไปตามวาสนา...ฟ้าดล  ดินบันดาล..


จนพาให้ทุกข์ ทุกรักนั้น
ทำให้...
ผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งหลงรักสายธารทะเลสาบสีเงิน 
รักดวงดอกไม้ป่า...รักภูเขา รักท้องฟ้า 
รักสายฝนพรำกระทบหลังคาจาก
รักมากมายในวิถีธรรมชาติไพร
รักดวงใจที่รู้นิ่งเงียบงามสงบ
รักดวงตะวันตกดินยามพลบยามโพล้เพล้
รักความว้าเหว่ ดายเดียว 
รักเส้นทางสายเปลี่ยวยามเดินลำพัง
รักลำคลอง ท้องร่องสวน
รักกล้วยกอ รักบึงบัวบูชา 
รัก...
รัก...
และ..รักรจนางานหวานหอม

ได้น้อมนำ..มารจนาเป็นสร้อยโซ่อักษรา
ภาษาไทย 
มาน้อมนำสอนสัจจธรรม สัจจะใจ..แด่ทุกดวงใจ
ในร่มรักแห่งเราค่ะ..นะคะ...!
..................