เมื่อเทวะรัตติกาลขึ้นผ่านฟ้า ก็บัญชาบริวารชั้นสรวงศรี ให้รุกไล่ดวงแดงแสงสุรีย์ เทพราตรีจึงครองฟ้ามาร่ายมนต์ สั่งหมู่นางดารารายร่ายพระเวทย์ ปกประเทศให้มืดฟ้าเวหาหน ม่านทะมึนขึ้นเยี่ยมฟ้าราตรีดล มหามนต์รัตติกาลจึงผ่านเมือง แล้วอันเชิญมหาเทวีรุจีจันทร์เจ้า เสด็จเข้าจันทร์วิมานตระการเหลือง บังเกิดแสงบุษรารัตน์จำรัสเรือง ขึ้นเยี่ยมเมืองทั้งสถานวิมานมนต์ ทุกทวยเทพนภาภพนพเคราะห์ ล้วนลัดเลาะขึ้นเยี่ยมฟ้าเวหาหน ดาวหางเทพร่ายระบำลำนำมนต์ นภาดลร่างละบายลงลายดาว เหล่าเทวีดารารายหลายร้อยร่าง ก็เสกสร้างรัตนาเวหาหาว รุจีจ้านพรัตน์จำรัสดาว ให้พร่างพราวทั่วทั้งฟ้ายามราตรี เมื่อเทวะรัตติการขึ้นผ่านฟ้า จวนเวลาทิวาวาดลงชาดสี มหามนต์มิอาจแข่งแสงสุรีย์ จึ่งหลบลี้รอคืนค่ำประจำมนต์
2 กุมภาพันธ์ 2550 21:02 น. - comment id 652084
ยินดีที่รู้จักค่ะ..เทพแห่งความมืด..
2 กุมภาพันธ์ 2550 22:11 น. - comment id 652133
กลอนแนะนำตัวน่าสนใจค่ะ ชื่อหรู .. ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
3 กุมภาพันธ์ 2550 15:37 น. - comment id 652397
สุดยอดจริงๆ
3 กุมภาพันธ์ 2550 23:16 น. - comment id 652492
สวัสดีค่ะคุณเทวะ ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ ไพเราะมากค่ะสำหรับกลอนแนะนำตัว
6 กุมภาพันธ์ 2550 21:51 น. - comment id 653829
อ่านปุ๊บ รู้ปั๊บ เลย ถ้าหากมาบ้านกลอนไทย หนียังไงก็ไม่พ้นสายตาผมหรอก น่า เมื่อไหร่จะสอนผมแต่งบ้างครับท่านพี่ อย่าบอกนะ ว่าไม่มีทาง หาว่าเราเป็นปรมจารย์ มิบังอาจสอนอีก อิอิ