http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song2247.html ดอกไม้ให้คุณ ยื่นดอกไม้เมตตามาปลอบฝันในวันฝน ให้หอมพรมกับฝนพรำในวันนี้ ดวงดอกน้ำค้างกรุณาจากนางฟ้าผู้ใจดี คือสายธารนทีหยาดจากสรวงสู่ปวงดิน โลกมายาสมมุติคือว่างเปล่า เขาฤาเราไยต้องระทมถวิล หายใจเข้ายิ้มกับโลกปลอบชีวิน หายใจออกยังมิสิ้นรับชื่นดอกไม้บาน นั่นภูผาทายท้ารอผู้กล้า ได้ฟันฝ่าสู้อุปสรรคพบวันหวาน นั่นหมอกเหมยโลมไล้นิรันดร์กาล นั่นสายธารอมฤตธรรมคอยพรำพรม รักผองเพื่อนมนุษย์พิสุทธิ์สร้อย ดั่งมาลัยดอกรักร้อยให้หอมห่ม สอดประสานหว่านเอื้อโอบลดโลกย์ตรม ท่ามระทมปลูกรักแทรกกลางเนื้อใจ... ................. วิมานลอย says: เคยเห็นพวงมาลัยดอกไม้สดมั้ยคะ จะมีการเรียงดอกรักแทรกไประหว่างชั้น ให้พวงพราวดูงามระยับจับตาจับใจเลยค่ะ วิมานลอย says: นั่นแหละดั่งเราปลูกรักแทรกแหวกหวานหว่านลงบนเนื้อใจ มีเพียงหยาดน้ำค้างใสพรหมวิหาร4 วิมานลอย says: เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา วิมานลอย says: รักไม่ว่าชีวิตเขาจะแย่สักขนาดไหน วิมานลอย says: รักเพราะอยากโอบรักให้อภัยเข้าใจเมตตากรุณา วิมานลอย says: รักไม่ว่าเขาจะพิการ วิมานลอย says: ฤาว่าจะทำสิ่งผิดพลาดสักปานไหน วิมานลอย says: รักเพราะเห็นเข้าไปในชีวิตคนคนหนึ่งมากกว่านั้น วิมานลอย says: รักแบบแบ่งปันและรักแบบไม่มีเงื่อนไขคาดหวัง และ..นั่นคือรักรักรัก....ค่ะ..! ............................ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song14.html คนเดียวในดวงใจ เธอ มาจากไหน เธอจะเป็นใคร ฉันไม่เคยคิด รู้ แต่บัดนี้ เธอมาสถิตย์ มาอยู่ใกล้ชิด ในดวงใจฉัน เธอมาจากไหน จากดินผืนใด หรือจากสวรรค์ ฉันก็จะรัก รักเธอเท่ากัน ไม่เคยจะหวั่นแม้คำนินทา คนเดียวเท่านั้น ในชีวิต คนเดียวสนิท แนบ อุรา คนเดียวที่ฉัน บูชา ยอดปรารถนา คนเดียวในโลก เธอ มาจากไหน เธอจะเป็นใคร ฉันถือเป็นโชค แม้รักเธอแล้ว ฉันต้องเศร้าโศก เป็นคนโชคร้าย ในโลกก็ยอม คนเดียวเท่านั้น ในชีวิต คนเดียวสนิท แนบอุรา คนเดียวที่ฉัน บูชา ยอดปรารถนา คนเดียวในโลก เธอมาจากไหน เธอจะเป็นใคร ฉันถือเป็นโชค แม้รักเธอแล้ว ฉันต้องเศร้าโศก เป็นคนโชคร้าย ในโลกก็ยอม... วสันต์สอน! ฟ้ายามเช้า..แจ่มสวย.. หลังฝนพรำพรำทั้งคืนเมื่อคืนนี้ เพื่อนสีเขียวของไพลรายรอบบ้าน ระบัดใบเริงร่ารับหยาดฝน ใบเขียวจึงดูสล้าง สดชื่น สวยใสกว่าทุกวัน.. ไพลมองผ่านกระจกใสแจ๋ว ที่ถูกสายฝนชะล้างเมื่อคืนนี้ แล้วยิ้มออกมาอย่างยินดี.. ที่เห็นดวงดอกไม้นานาพันธุ์ของไพลนั้น กำลังบานชูช่อ ล้อสายลมสะอาดหอม กับสายลมยามเช้าที่พัดไหวระริน.. กุหลาบดอกตูมตั้งเผยอแย้มหวานบานอีกคราแล้ว หางนกยูงฝรั่งก็ออกดอกแดงพรืดเต็มต้น ไหนจะพุดเวียตนามที่บานพราวจนเก็บไม่หวาดไม่ไหว ไพล..ดีใจที่วันนี้ไพลมีดวงดอกไม้หลากสี ประดับโต๊ะเขียนหนังสือ ให้หอมจรุงไปทั้งวัน จนถึงยามค่ำถึงดึกดื่น.. ที่ที่ไพลจะนั่งอ่านหนังสือหรือเขียนหนังสืออยู่ตรงนี้ ที่เป็นมุมสงบสุข แสนดี อย่างเหลือเกิน.. แต่พอยามเย็นมาเยือน.. พลันฟ้าที่แจ่มสวยนั้นก็พลันหม่นมัวราวใจคน ที่เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เดี๋ยวร้องไห้เดี๋ยวหัวเราะสลับกันสุขทุกข์ เป็นสัจจธรรมเฉกเช่นเดียวกันกับธรรมชาติงาม ที่หมุนวนหมุนเวียนเปลี่ยนผันมาเยือนมาสอนใจ... ฟ้าสวยกลับเศร้าเทาทึมราวร้าวรานจนอยากร้องไห้ ยามแหงนเงยมอง..ไปรายรอบทุกทิศทาง.. ลมพายุพัดแรง น่ากลัว จำปี ที่เชยชิดถึงชายคา สลัดใบร่วงกราวปลิวว่อนไปตาม กระแสลมแรงที่พัดกระโชกกระชั้น.. ร่มสีเหลืองคันใหญ่ ที่กางไว้ใต้ต้นก็พลันราวจะปลิวไปตามแรงลม.. ไพล..ใส่เสื้อฝนสีฟ้า รีบพาร่างออกไปนอกชายคา ไปดูแลอ่างปลา..และ เร่งมือกวาดใบจำปี มิให้พัดไปไกล กลัวว่าจะไปอุดท่อระบายน้ำ นี่คือความรับผิดชอบของคนรักต้นไม้ ที่ต้องขยันหมั่นเก็บกวาด มิใช่แค่..ปลูกหวังเชยชมเพียงอย่างเดียว.. แต่ต้องเอาใจใส่ดูแลต่อส่วนรวมมิให้ไปตกตามถนนและหน้าบ้านใคร.. กล้วยกออวบงาม ที่สูงใหญ่แทงใบโชว์ความเขียวอ่อนสวยใส แทบถึงชั้นสองริมหน้าต่างห้องนอน.. บัดนี้ออกเครือมากมีหวีงามห้อยต่องแต่ง หวาดเสียวว่าจะหักราญลงมา จนต้องไปหาเชือกมาผูกไว้ ในท่ามกลาง สายฝนกระหน่ำหนัก ที่พรมพร่างฝอยฝน ราวธรรมชาติประทานฝันให้หัวใจไพลพลันสะอ้าน... หวานไปกับฝนแรกแทรกบทเรียนสอนใจนี้ที่เวียนวน ให้ผู้คนบนผืนโลกยอมรับโศกสุขราวฤดูกาลที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป.. ตราบใดที่หัวใจยังไม่ว่าง..วาง เพื่อหนีห่างหนี้กรรม..หนี้รักนี้ ที่คู่โลก คู่คน วนย้อนรอยมิรู้จบ..... ................................. http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song2247.html ดอกไม้ให้คุณ แจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์ ขอมอบ ดอกไม้ ในสวน นี้เพื่อมวล ประชา จะอยู่ แห่งไหน จะใกล้ จะไกล จนสุดขอบฟ้า ขอมอบ ความหวัง ดั่งดอกไม้ ผลิ สด ไสว งาม ตา เป็นกำลังใจ ให้ คุณ เป็นกำลังใจ ให้ เธอ เป็นสิ่งเสนอ ให้ มา ดวงตะวัน ทอ แสง มิถอยแรง อัปรา เป็น เปลวไฟที่ไหม้ นาน เป็น สายธารที่ชุ่ม ป่า เป็น แผ่นฟ้า ทาน ทน ดวงตะวัน ทอแสง มิถอย แรง อัปรา เป็น เปลวไฟที่ไหม้ นาน เป็น สายธารที่ชุ่ม ป่า เป็น แผ่นฟ้า ทาน ทน ขอมอบ ดอกไม้ ในสวน ให้หอมอบอวล สู่ ชน จงสบ สิ่ง หวัง ให้สม ตั้งใจ ให้คลาย หมอง หม่น ก้าว ต่อไป ตราบชีวิต สุด ดุจ กระแส ชล เป็นกำลังใจ ให้ คุณ เป็นกำลังใจ ให้ เธอ เป็นสิ่งเสนอ ให้ คุณ เป็นกำลังใจ ให้ คุณ เป็นกำลังใจ ให้ เธอ เป็นสิ่งเสนอ ให้ คุณ เป็นกำลังใจ ให้ คุณ เป็นกำลังใจ ให้ เธอ เป็นสิ่งเสนอ ให้ คุณ เป็นกำลังใจ ให้ คุณ เป็นกำลังใจ ให้ เธอ เป็นสิ่งเสนอ ให้ คุณ...
22 มกราคม 2550 14:55 น. - comment id 648365
นางเอกพี่พุดสวยจังนะคะ
22 มกราคม 2550 16:44 น. - comment id 648426
พี่ครับ ภาพสวยดี
22 มกราคม 2550 19:05 น. - comment id 648499
...บางครั้ง..เหมือนกับว่า..เราเดินตาม..เส้นทาง..ที่ถูกลิขิตมาแล้ว..โดยมิกล้าปฏิเสธ... ...เพราะ..พรหมลิขิต..ให้เป็นเช่นนั้น.... ..คิดถึงพี่พุดนะคะ...สบายดีมั้ยคะ...อ่านงานของพี่แล้ว...มีความสุขจังเลยค่ะ..ชื่นชมนะคะ...
22 มกราคม 2550 20:30 น. - comment id 648557
แวะมารับคำปลอบใจและดอกไม้จากพี่พุดค่ะ ช่วงนี้งานเยอะมากเหนื่อยๆจริงๆๆ ขอพักอ่านบทกลอนและฟังเพลงบ้านพี่พุดให้หายเหนื่อยหน่อยน่ะค่ะ คิดถึงพี่พุดเสมอค่ะ
22 มกราคม 2550 22:30 น. - comment id 648661
สงสัยเราจะไม่เข้าถึงพรหมวิหาร4 เพราะรับที่เขามีคนที่สองไม่ได้