ชาติใครใครก็รัก

soginal

    เคยผ่านร้อนผ่านหนาวรวดร้าวจิต
แต่ไม่คิดจากไปไม่ห่างเหิน
กูกับชาติของกูยังร่วมเดิน
ไม่เคยเมินทิ้งไกลแผ่นดินกู
    กูเคยอยู่กูเคยเดินกูเคยเล่น
กูเคยเป็นกูเคยสุขตามสมัย
กูก็อยู่กับชาติกูอย่างร่มใจ
มึงเป็นใครจะมาตู่กู้ชาติมึง
    กูเคยเป็นเจ้าของชาติอยู่ช่วงหนึ่ง
แต่ว่ามึงเอาปืนมาด่าผลักไส
ไล่กูลงไปเป็นหญ้าน่าอัดใจ
แล้วก็เริ่มทำจัญไรกับชาติกู
    พอกูดิ้นมึงก็ตบบอกขำๆ
พอกูช้ำมึงก็ตบคำรบสอง
พอกูหยุดมึงก็เริ่มทำลำพอง
ได้แต่มองมึงกู้ชาติจนบรรลัย
    กูขอร้องปล่อยกูกับชาติเสีย
ถ้ามึงเบื่อมึงจะฆ่ากูก็ได้
แต่มึงอย่ากู้ชาติกูจนบรรลัย
มึงอยากได้สิ่งใดบอกกูมา
    มึงอยากได้เงินทองกองท่วมหัว
อยากเกลือกกลั้วในอำนาจที่คาดหวัง
กูจะให้มึงไปไม่จีรัง
เพียงกูหวังให้มึงปล่อยชาติกูไป
    
    อยากบอกมึงครั้งสุดท้ายในเรื่องหนึ่ง
ก่อนที่มึงจะฉุดดึงชาติฉิบหาย
ก่อนที่มึงจะกู้ชาติจนล่มไป
ก่อนจะไม่เหลืออะไรในชาติมึง
    "แผ่นดินทองกูเกิดกูก็รัก
ใครมาหักใครมาหาญก็ห่วงหวง
มึงอาจเหลิงอำนาจใหม่ที่ใจลวง
จนอาจล่วงลืมไปว่าเป็น ไทย"