กาลแห่งชีวิต

ทะเลไม่เคยหลับ


                    นาน...เกินกว่าจะถึงวันที่หวัง
             
                   ไกล...กว่าที่หัวใจจะคืนแรง
            ดาว...ยังคงพร่างพราวในคืนจันทร์อับแสง
             แสร้ง...ทำเหมือนเข้มแข็งแต่อ่อนใจ
                 ลม...พัดเพียงลูบไล้แล้วไกลลับ
 
                ดับ...ทุกความเพ้อฝันทำหวั่นไหว
 
                 มอง...ตรองดูเหตุการณ์ที่ผ่านไป
                    ใจ...จะทนได้เท่าใดไม่รู้เลย
				
comments powered by Disqus
  • ไรไก่

    21 ธันวาคม 2549 13:26 น. - comment id 638509

    2549-12-21-082015-2021.jpg
    
    
    
    
    กาลเวลาช่วยทำให้เกิดความเคยชิน
    ความเจ็บที่เกิดขึ้นเหมือนเบาบาง
    ความจริงยังฝั่งอยุ่ในใจเพียงแต่เรายอมรับ
    กับความเจ็บนั้น
    
    ไม่เป็นไรเนาะ...
  • เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

    21 ธันวาคม 2549 14:32 น. - comment id 638530

    แม้หัวใจ ตอนนี้ แสร้งว่าแกร่ง
    ทำเป็นแข็ง แรงเท่า กับหินผา
    ก็อาจมี บางวัน บางเวลา
    ความเหนื่อยพา ใจเศร้า อีกหนหนึ่ง
    
    ปล่อยใจปล่อยตัวตามวิถีที่ควรจะเป็นคงจะดีที่สุดละมั้ง 
    แต่อย่าถลำลึกกกับห้วงอารมณ์ที่อ่อนไหว
    ก็คงจะได้แค้นี้แหละ....มนุษย์
  • แม่มดใจร้าย

    21 ธันวาคม 2549 21:11 น. - comment id 638650

    แวะมาดูทะเลค่ะ ฝากความทุกข์ไปทิ้งทะเล
    ด้วยนะคะ11.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน