จิต..เจียรนัย..!

พุด

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1931.html
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6020.html
อายฟ้าดิน..MY HEART WILL GO ON   
.......................

ขอรจนากลอนสอนสัจจซึ้งสักหนึ่งบท
ฝากงามงดท่ามโลกโศกสิ้นหวัง
ว่าที่จริงทุกสิ่งอนิจจัง
ไร้จีรังรักฤาทุกข์สุขมายา
จากดวงใจหญิงหนึ่งผู้ครองเศร้า
ผ่านรานร้าวบทเรียนเสน่หา
ท่วมระทมตรมหมองไหม้กัปป์กาลเวลา
หากทว่ามิยอมพ่ายหมายฝากดี
ให้สัจจทุกข์ระทมเจียรนัย
จิตดวงใสดวงงามหอมศักดิ์ศรี
ค่าของคนผู้ทุกข์ทนคือความดี
พร่างรัศมีบุญงามนิยามภักดิ์
ปรารถนาโลกนี้มีเมตตา
ฝากดินฟ้าสวรรค์ซึ้งประจักษ์
ว่าชีพชนม์ลมหายใจแสนสั้นนัก
รอ..ผู้ภักดิ์เคียงปลอบขวัญนิรันดร์กาล...!
.....................

คริสมาสฝันสวรรค์รอ..

คืนนี้เป็นคืนคริสมาสอีฟ
ทั่วทุกแห่งหนในโลกหล้าหลายประเทศ..
รวมทั้งที่นี่....ประเทศไทย 
เต็มไปด้วยบรรยากาศแห่งการเฉลิมฉลอง


เสียงเพลง..
ไฟพราว ประดับประดา 
ม่านมนตราแห่งความสนุกสนาน
กำลังคลี่หวานผ่านคืนฝันวันสุข 
ที่ทุกดวงใจ
จะได้มาแย้มยิ้มเอมอิ่มเยี่ยมเยือนคนในครอบครัว
ที่ปีหนึ่งบางทีจะมีแค่หนเดียว
ที่จะได้กลับมาพร้อมหน้าพร้อมตากัน
ได้มาร่วมรับขวัญปันแบ่งความสุขสนุกครึกครื้น
ที่แสนจะระรื่นชื่นฉ่ำใจ


และ
ก่อนหน้านี้..นานนับเดือน 
ต้นคริสมาส
จะเริ่มถูกประดับประดาตกแต่งด้วยไฟพร่างพราว
ด้วยของขวัญมากมี
แม้กระทั่งหน้าทำเนียบขาว
ที่ออกข่าวไปทั่วโลก


เป็นประเพณี
ที่ท่านประธานาธิบดี
และท่านสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่ง
จะต้องขึ้นไปทำพิธีตกแต่งประดับประดาต้นตริสมาสสูงใหญ่
และ
จุดไฟแรกเริ่มนิมิตมงคล
รอวันเฉลิมฉลองพร้อมกันทั่วทั้งประเทศ
เพื่อแสดงความชื่นชมยินดีในวาระ
ที่ปีใหม่กำลังจะเวียนมา


สำหรับ..ผม..คืนนี้
กำลังมุ่งหน้าไปสนามบินดอนเมือง
ให้ทันเที่ยวบินสองทุ่ม
และ
ราวๆสี่ทุ่มกว่าๆ
ผมจะได้สัมผัสสนามบินChanghi ของประเทศสิงคโปร์


แล้ว
ผมจะจับแท๊กซี่   
เพื่อต่อไปยังสถานี Cabel Car 
แล้ว
ข้ามไปยังเกาะเซนโตซ่าที่อยู่ใกล้ๆกัน
เพื่อไปยัง*สถานที่นัดพบ..กับใครบางคน*
ที่ดวงกมลผมหลงรักหลงรอมานานแสนนาน


นะนาทีนี้
ใจผมดวงนิ่งนิ่ง
ดวงดีดีดวงเดิมเดิมดวงดินดิน
ที่เคยรู้รำงับรู้ดับทุกสรรพสิ่งได้
ไม่ว่าสิ่งใดที่มาเวียนกรายมากระทบ
ก็แค่ภายนอกเพียงนั้น
ผมหาได้เคยรับอารมณ์ใดอารมณ์ใคร
ให้มามีอำนาจสิงสถิตในใจให้นานเนาก็หาไม่


แต่แสนแปลกดี
ที่..ในวันนี้
กลับเต้นตึกตั๊กในจังหวะรักแบบแผกพิเศษพิสุทธิ์
ยากที่จะหยุดให้เข้าจังหวะเดิม..


เพียงผมยอมตามใจ 
เพราะอยากเพิ่มความรู้สึกแปลกใหม่ที่แสนดีแสนงาม
ที่นานทีนานครั้ง
 ก็จะทำให้รสชาติชีวิตผมนี้
ที่แสนเงียบเหงา วังเวง
ได้ครื้นเครงได้พลันพาเพริศแพร้ว 
เกินกว่าใจจักรำงับใจได้
จำต้องปล่อยไปเลยตามเลย..เพียงมิให้เกินเลย..แค่นั้นก็คงพอ
ขอแค่สุขเล็กๆบ้างเป็นบางวัน
ฝันเป็นบางราตรี
ทวีความรู้สึกดีดีก็เท่านั้นก็เท่านี้เอง


เสียงหัวใจผมในนาทีนี้
จึงราวบรรเลงเพลงรักยิ่งกว่ารัวกลอง
ที่พูดแล้วก็คงยังน้อยไป
ผมว่า..ราวมีบทเพลงคริสมาสทั้งโลกหล้า
มาบรรเลงกระหึ่มก้องอยู่นะบ้านภายใน
ให้สี่ห้องหัวใจผมแสนระริกระรัวราวแรกรัก..


ผม..พยายามค่อยๆหายใจเข้าออกอย่างช้าช้า
เพียรภาวนาพุทโธ
แต่โอ้ละหนอละนี่ 
ทำไมวันนี้หัวใจดวงดีดวงงาม
กลับไม่ยอมสงบ..โลดเต้นไม่เป็นส่ำเอาเสียเลย


ใช่แล้ว.ละครับทุกดวงใจที่รักที่แสนห่วงใยผม
ได้โปรดเมตตาเข้าใจรับรู้
ให้อภัยหัวใจดวงร้าวดวงเศร้านี้ด้วยเถิดได้โปรดกรุณา
หากรับรู้ว่า
มีบางสิ่งแสนดีที่หวานแสนหวาน
ที่พาให้หัวใจผมปานเปรมปรีย์เอมอิ่ม
และ
เลือกที่จะบินลัดฟ้า
มาตามหา*ปาฎิหารย์รักมหัศจรรย์รักภักดี*
ถึงแดนดินเมืองลอดช่องแดนสิงห์โตพ่นน้ำ


ที่อีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า
ฟ้าดินจะเมตตาเป็นใจให้ผม
ได้พบยอดดวงหฤทัย
ที่ผมรอคอยเธอมานานแสนนาน
ปานชั่วกัปป์กัลป์เลยทีเดียว


ผม...รอวันนี้มาราวชั่วชีวิต
วันที่พรหมลิขิตสวรรค์บันดาล
ให้ได้มาพานพบเธอ..*นางใจนางในฝัน*


ที่ผมคิดว่าบางที
สวรรค์ส่งฤานรกสาปมาให้ผมกันแน่ละหนอละนี่
ที่ทำให้หัวใจดวงแสนดีสุขสงบ
กลับต้องมาพบทั้งสุขทุกข์ระทม
ตรมตรอมหอมหวาน
คลุกเคล้ากับรักคราวนี้ที่แสนเศร้า
ต้องเฝ้าเพ้อพะวงหลงรอคอย
ราวถูกร้อยรัดรึงด้วยโซ่พันธนาการทางดวงวิญญาญ์


ที่
ผมยอมแพ้
ยอมพ่าย
ยอมถอดใจกายวางไว้แทบเท้าแทบตักเธอ..เสียแล้ว..อย่างสิโรราบ


คืนนี้แล้วสินะ..
ที่ผมจะได้พบกับอัญมณีใจ
ที่ส่องไสวพร่าง
ที่ผมใช้นำทางดั่งเข็มทิศ
ให้มานิรมิตฝัน


มาสร้างพลังปิติเกษม
เพื่อสรรสร้างสิ่งดี
เพื่อคืนกลับให้โลกนี้
อย่างหลอมรวมพลีภักดิ์
อย่างรู้รักเป็นรักเย็น
อย่างคนเหนือโลกย์ 
แม้นจะพบโศกสุขในบางหน


เพราะ
ผมก็ยังไม่พ้นความเป็นปุถุชนคนเดินดิน
ที่ยังต้องรินน้ำตาสังเวยบ้าง
ใช่ว่าลูกผู้ชายจะร้องไห้ไม่เป็น เสียที่ไหนเล่า
หากยังต้องพบรานร้าว
ยังไม่สละเพศออกบวช..ทั้งชีพ..ชนม์..ตลอดไป


หลายปี...
ที่ผม...มีชีวีชีวัน
ภายใต้เงื้อมเงาฝัน ดวงตะวันกระจ่างแห่งจิตวิญญาณ
อันแสนอบอุ่นอ่อนหวานแสนดี
เธอ..ผู้มากมีน้ำใจเมตตาหลั่งริน
ทุกระแสสินธุ์มิสิ้นสาย
*ให้*ผม ด้วยสายใจสายใยรักแสนพิสวาทเสน่หา
ให้
ผม..ที่เพียรหนีเส้นทางรักพันธนา
สู่เส้นทางธรรม..
ต้องมาจบเห่เอาลงตรงแทบตักเธอ..


แต่ช่างเถอะนะ
มันก็ไม่เลวนักหรอก
กับการที่ผมได้บทเรียนในทางโลกย์
บทที่มีชื่อว่าโศกสุขให้นำมาทดสอบใจ..ฝึกฝนจิต
เพียรสอนชีวิตจริง


ให้กมลยอมรับว่า
ทุกสรรพสิ่งคือวิบากเก่าวิบากกรรมวิบากรัก 
จงรีบชดใช้หนี้รักภักดิ์พลี
หากหนีไม่พ้นมาชนเข้าเต็มๆเสียให้หมดสิ้น


กับ
ทุกสิ่งที่เป็นดั่งสัจจะและบทเรียนชีวิต
ก่อนที่ฟ้าจะลิขิตให้ผืนดินกลบหน้า 
เพราะ
ผมคิดว่าประสบการณ์ตรง
จะสอนให้คนคงมั่นหนักแน่นแก้ปัญหา
ทายท้าดีกว่าการหนีแบบหัวซุกหัวซุน..


เมื่อยังมีนวลใจละมุน
ยังต้องการหวานหอมกรุ่น
สร้างความหวังพลังใจ
จากใครสักคน
มาเคียงคู่ใจเป็นคู่ธรรมคู่ทอง
ประคองกันไปจนกว่าชีพจะวายปราณ..
ร่างรานใจร้าวจะแตกดับฝากฝังไปกับธุลีหล้า


หัวใจผม...
จึงราวมีดวงดอกไม้บานตระการหวานหอม
ส่งกลิ่นสะพรั่งรินตลอดเวลา 
หาใช่อย่างที่บางคนบอกไม่..
*ว่ารักคือทุกข์แสนยิ่งใหญ่เกินทานทน*


เพราะ
ผม..พยายามลากหัวใจรักผม
ให้พัฒนาไปในทางสร้างสรร
ใช่คิดฝันแต่เรื่องต่ำกว่าสะดือทะเล 
ซึ่งนั่นหาใช่เรียกว่ารักแท้ไม่
หากคือเนื้อหนังในที่ไม่นานเน่า
หาใช่จะยึดใสสวยได้นานไป
เสียที่ไหนกันหนอเล่าเจ้ายอดดวงใจ


หลายปี
ที่เธอคนดี รักผม..แบบทนรอ
มิพ้อ..มิท้อแท้..มิพ่ายแพ้ใจ
บางครั้ง
ผมแกล้งลวงใจเธอ 
ให้เผลอหวั่นไหวว่า
ผมไม่ไหวแล้วจะลาบวชไม่สึกนะ
ไม่มีวันให้พบเจอ 
อยากรอก็รอเก้อละเมอไปคนเดียว
ให้เหี่ยวแห้งแบบบัวคาบึง
คนเอื้อมไม่ถึงผึ้งตอมไม่ได้เถอะนะ


ผมทายท้า
และ
เพียรพยายามพาตัวหนีเข้าร่มธรรม
ใช้วาจาที่ห้ำหั่น
ให้ฝันเธอค้างเติ่งต่องแต่ง
เหมือนแกล้งให้ช้ำในตาย
วันละหลายหนหลายรอบ
รีบประชดบอกกับเธอไป


เพ้อไปเลยคนดี
เพราะ
รักของเรานี้
ต้องจบลงตรงคำว่าพรากลา 
หามีวันได้พบพานกันไม่


แต่เธอ..ก็ไม่เคยระย่อ 
ราวหลงโง่งมเชื่อมั่นศรัทธา
ในนิยายรักอันแสนหวาน..อันหามีจริงไม่
ในโลกใบใหญ่
ที่นับวันจะยิ่งย่ำแย่
ที่หาคนรักแท้รักจริง
ที่ยากยิ่งกว่าคำงมเข็มในมหาสมุทร
อันแสนสุดลึกล้ำยากหยั่งหา
ราวกับว่า
หลงรอละเมอรอท่าหาค่าคนค่าคำรักนิรันดร์
ฝันหวานได้หวานดีมานานปี
ที่ช่างแสนดีแสนพิลึกผู้หญิงเสียจริงๆเลยเชียว


ผมทน..ลองใจทดสอบจิตไม่ไหว 
จนถึงในวันนี้นาทีนี้ไง
ที่ต้องยอมพ่ายหัวใจอันแกร่งกล้า
ราวอัญมณีเพชรเด็ดดวงของเธอ


ที่พร้อมพลีบูชารัก
ใช้ใจเดิมพันใจ ไม่ระย่อ ไม่หวั่น ไม่หวัง 
และ
ที่ผมรู้..เธอมีเพียงพลังแห่งรัก
กับความหวานละมุน
ที่กรุ่นหอมราวดวงดอกไม้


และ
นั่นแหละคือมนต์มารหวานร้าย
ที่ค่อยๆทำให้ชาย
ยอมตายยอมสยบมานักต่อนักแล้วในแผ่นดิน
 ที่แสนมากมีมิสิ้นในประวัติศาสตร์แห่งโลกหล้า
ที่
ชายชาตินักรบผู้หาญกล้ามาล้านเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ
ยังยอมพลีกับคำรักนี้
ที่ราวโลกต้องคำสาป
ให้ชายหญิงต้องมาหมายมาดพิสวาทกัน
เพื่อสร้างเผ่าพันธุ์มนุษย์ฤาไฉน


มหัศจรรย์แห่งรัก!
ขุมปัญญาในอณูของดอกไม้
เป็นมนต์ร่ายระบำรอผีเสื้อ
ขุมปัญญาที่ธรรมชาติโอบเอื้อเฟื้อ
คือเหลือเชื่อมหัศจรรย์รักผลักดันมา..
โลกหมุนไปมีธรรมชาติมีทุกสิ่ง
จักรวาลมีสิ่งลี้ลับให้ค้นหา
ไยดวงจันทร์ถึงโคจรรอบโลกทุกวันมา
ไยมนุษย์ต้องเหว่ว้าอาวรณ์ออดอ้อนใจ
เพราะคือมหัศจรรย์รักในโลกนี้
ให้มีดีมีร้ายหรือไฉน
ให้เผ่าพันธุ์มนุษย์สืบทอดไป
เป็นบ่วงใจบ่วงกรรมย้ำโลกเรา
ตัดบ่วงใจตัดเยื่อใยสิ้นสวาท
หมดสิ้นชาติหมดสิ้นกรรมใจเลิกเขลา
ไม่หมุนวนหมุนเวียนใช้กรรมเก่า
ให้ใจเราว่างว่างวางเฉย..เลิกรักใคร! 
..........


หาก
สำหรับผม..รักเธอแบบพิศดาร
ผม..บอกเธอว่า
ระหว่างเรา
แค่มาสร้างตำนานฝันปันพลี
แบ่งสิ่งดีดีงามงามให้แก่กัน


ก่อน
วันที่จะเลิกวนว่ายในวงรัก พากันพ้นพันธนา 
หากให้เป็นธรรมชาติ
อย่าบังอาจฝืนคำประกาศิตลิขิตพรหม
มาตรแม้นถึงจะพบตรมตรอมใจ
ในรักสักเพียงไหน
ก็คงจงเข้าใจ
ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมดาธรรมชาติชีวิต
ราวใช้ลองผิดลองถูกด้วยตนเอง
ในทุกยามกับกาลเวลาเนานานที่ผันผ่านฝากดี


และ
แล้วพยายามหยุด
หาทางออกให้พบเจอ 
มิลอยเก้อในทะเลโลกย์แห่งวัฎฎสังสาร
ให้ยาวนานออกไปอีก


เพียง
แค่มาพานพบ
เพื่อพากันขึ้นฝั่งฝัน 
ใช่พากันจมน้ำตายทั้งคู่แบบดูดำไม่เหลือดี
มีแต่ติดเปลือกตมจมน้ำตาย
 

ผม..คิดมากตลอดทาง
ราวท่องในอากาศวาดวิมานรัก
จนสมาธิกระเจิงกระจายกระจุยไร้สติ
และ
ต้องมารำงับหยุดลงตรงที่
ได้ยินเสียงกัปตันประกาศก้อง
ให้ทุกผู้โดยสารสุภาพบุรุษสุภาพสตรี
เตรียมตัวลงด้วยความปลอดภัย..สบายผิดกันตามอัตภาพ


ยามมาเดินทางท่องเที่ยว
เกี่ยวเก็บประสบการณ์
ใช่..เพียงแค่เตือนให้ระวังมิจฉาชีพก่อนลงบางเมือง
ที่ไม่น่าประเทืองประทับใจเอาเสียเลย


ผม..ยังได้ยินเสียงเธอ
แว่วมาหวานมากับฟ้ากว้างในสายลมหนาว
ก่อนที่ผมจะเดินทางตามมาสมทบ


*คนดี..มาถึงแล้วนะคะ
และ
แวะทายทักเพื่อนเก่านิดหน่อย
กับเดินหาอาหารอร่อยๆทาน 
และไปรำลึกอดีตที่ออชาร์ดโร๊ด 
ที่ราวกับบ้านหลังที่สองก็มิปาน
เพราะอยู่มานานจนเคยคุ้น


ที่รัก..
อย่าห่วงอาการหัวใจรักกำเริบนะคะ 
มียามาค่ะ
และหวังหัวใจคงไม่มาพยศ
ให้มาหมดสุขเจียนตายที่นี่ค่ะ
ในเวลาอย่างนี้
ที่เรารอมาแสนนานนะคะอย่ากังวลค่ะ*


และ
*ได้ข้ามมาเช็คอินรอที่โรงแรมแล้วค่ะ 
ตั้งบนเนินสวยมากอย่างที่เห็นในเนต
อยากให้คุณมาถึงเร็วๆ
จะได้มาเอนอิงพิงกันนั่งดูโค้งอ่าวแสนงาม
ที่ราวสวรรค์สรวงลอยลงมาเยือนโลกหล้าเลยละค่ะ


เมื่อคืน
ออกไปเดินตากน้ำค้าง
หนาวนิดนิด อึดอัดแน่นหน้าอกนิดหน่อยค่ะ
คงเพระาอากาศเย็น
 เลยต้องใส่เสื้อหนาวแทนอกอุ่นๆของคุณไปพลางๆ


แล้ว
ไปนั่งรับความงาม
อย่างดายเดียวลำพัง
ก็แสนสุขสงบดี
ได้ทำใจดวงนี้เริ่มเข้าที่เข้าทางค่ะอิอิ


กลัวเพียงวันที่พบคุณจะเต้นไม่เป็นส่ำค่ะที่รัก
และ
งามไฟพริบพราวราวดาวลอยบนผืนน้ำเลยค่ะ
งามมาก 
หากคุณเห็นต้องบอกว่านี่ไงสวรรค์ สวรรค์!!


ที่
คุณบอกว่าให้จับนิมิตฝันไว้ไงเล่าคะ
หากว่าเราสองยังไปไม่ถึงที่
ที่เราคิดไว้ว่าจะประคองกันไปให้ถึง
ที่ว่างแสนว่าง
งามแสนงามกว่านั้นยังไงล่ะคะ


จำได้ไหม..
ที่คุณบอกว่าหากวันไหนปราณแตกดับ
ให้เรามาจับมือไปพร้อมกัน
*ดั่งคำมั่นสัญญารัก
ดั่งสัจจะเพียรอธิษฐานขอพรพระเมตตา
ให้วิญญาญ์ทั้งสองจะได้ไม่ดายเดียว*
...............
...............


ผม..คิดถึงเธอ..จนกระทั่งนาทีนี้
ที่นั่งอยู่บนรถแท๊กซี่ขึ้นบนทางด่วนเพื่อไปพบเธอ
ผมรักเธอเกินกล่าว
คิดถึงเธอ คิดถึงมาก


และ
ราวกับทุกเรื่องราวกำลังไหลบ่า
ออกมาจากทุกห้วงอณูจิต
ในนิมิตแห่งความทรงจำ
อันแสนงดงามหวานหอม


หลั่งไหลระรินมิสิ้นสายรักสายเสน่หา
ราวกับว่า
คือสายธารศักดิ์สิทธิ์แห่งรักภักดิ์พลีในทุกคำพูดระหว่างเรา
ที่ฝากกันไว้แสนยาวนาน
ผ่านกาลเวลาที่แสนรักเอยแสนรักในกมล


ผม..เป็นห่วงเธอ 
เพราะทราบว่า
เธอมีหัวใจดวงร้าว
ดวงที่
คงเหงาเศร้าสร้อย
แถมยังเป็นโรคหัวใจมาตั้งแต่เกิด


หากวันนึง
ผมพรากลาไกลไปตราบชั่วนิจนิรันดร
ใครกันเล่า
จะเฝ้าทะนุถนอมดูแลห่วงใย


และ
ลึกๆ..ผม..คิดว่าเป็นความผิดผม 
ที่ไม่เคยล่วงรู้มาก่อน
ว่าเธอมีหัวใจอันอ่อนบางเปราะบางเพียงไร
ผมยังไปเติมเพิ่มทุกข์ระทมทับ
ในดวงใจให้เธอมากขึ้นมากเข้าเสียอีก


และ
เธอ
ก็ไม่เคยปริปากบ่น
ได้แต่ทนร้องไห้ๆเงียบๆ
แถมบางทีกลับมาขอโทษผมเสียอีก
ที่
ผม..นี้แสนสงสาร
และยอมยินดีพลีชดใช้
ด้วยรักภักดีตราบวันตาย
และคงหมายถึงอีกกี่ภพกี่ชาติก็ยอม


คนดี..
ไม่กี่นาทีแล้วนะครับ
ผมเตรียมคำรักคำมั่น 
และ
รู้ไหมในกระเป๋าผมมีอะไร
เป็นของขวัญกำนัลรัก
ที่จะพลีมอบตอบแทนน้ำใจงามของคุณ


ผมหวังจะคุกเข่ามอบให้คุณ
แทนวิญญาณรักภักดีดวงนี้
แหวนแต่งงานสองวงของคุณพ่อคุณแม่ผม
ที่ผมเก็บงำไว้ตั้งแต่วันที่ท่านมอบให้
ด้วยคำลาว่า
*คือแทนรักแทนความสัตย์ซื่อ
หากหัวใจลูกมีรักแท้แน่ใจในหญิงใด
นี่คือสิ่งแทนความภาคภูมิปิติใจ


ในความหนักแน่นใจดั่งแผ่นผา
เพชรบนเรือนคือ*อัญมณีล้ำค่า*
แทนค่าคำทั้งสิ้นทั้งปวง
ที่หวังให้สวมรวมรัดร้อย
ให้ทั้งสองยอดดวงใจ
*ดั่งดวงเดียวกัน*ไปตราบชั่วกาลนานนิรันดร์
ที่จักไม่มีวันสลายแม้นความตายมาพรากจาก


คนดี..ผม..รอนาที
ที่ผมจะได้สวมสอดและกอดรัดคุณแนบแน่น
แทนคำรักทั้งปวงระหว่างเรา..
รอผมนะคนดี..ไม่กี่นาทีแล้ว..นะยอดดวงใจ..
................
.................


เขาหลับตาลงช้าๆ
ดวงหน้าแสนหวานเศร้าของเธอลอยวนคว้าง
คล้ายมาสถิตกระจ่างนะกลางดวงใจดวงจิต
ในนิมิตแสนงามเศร้าโศกสะเทือน
และ
ทำไมภาพนั้น
ราวกับเธอกำลังร่ำไห้คล้ายรอท่า
ให้เขามารับจับจูงมือราวกับน้องน้อย
ผู้หลงทางรอพี่ชายที่แสนดี

ภาพตรงหน้า ราวภาพจริง
สิ่งที่เขาอยากจะลืมตาตื่นขึ้นมารับรู้
และจูงมือเธอไปด้วยกันพร้อมกับซับหยาดน้ำตา


หากทว่า
ก่อนที่ทันจะได้ยินเสียงดังสนั่นราวฟ้าผ่า
และ
โลกหล้าราวจะถล่มทลาย..
นานนาที......
...........
............
ก่อนที่
รถที่เขานั่งมา
จะพลิกคว่ำพลิกหงายหลายตลบ
และก่อนที่กระแทกกับราวสะพานจนหยุดนิ่ง
มีเพียงแสงไฟลุกท่วมโชนไปไกลอย่างน่าสยดสยอง


ในมโนสุดท้าย
เขาได้ยินเสียงใครบางคนแว่วมาอย่างลุกลนแสนตกใจ!
*รีบเอาร่างคนออกมา..เร็วเข้า..ช่วยกันเร็ว!*
ก่อนถังน้ำมันจะระเบิด*


สำหรับเขา..
รู้สึกตัวเบา
ราวลอยล่องไปบนฟากฟ้ากว้างอันแสนฉ่ำเย็น
ลมหายใจว่างเปล่า และ
เขาค่อยๆล้วงแหวนสองวงมากำไว้แนบแน่น
อย่างแสนรักแสนอาวรณ์ในอุ้งมือ..
เขาครางเบาๆคนดีพี่จะไปรับ..นะครับรอพี่นะนะ
และ
ก่อนที่ลมหายใจจะปลิดปลิว
ราวกับเขาเห็น
*ภาพพระพุทธองค์ในนิมิต*
ที่ทอดพระพักตร์เมตตามองลงมา
ราวรอรับร่างเขาไว้ในอุ้งพระหัตถ ์แห่งกรุณา
ที่เขาเพียรสมาธิภาวนา
ฝึกจิตจับเสมอมาก่อนวันตายก่อนตาย


และแว่วเสียงทรงพลัง
ที่ราวฟ้าสั่งถึงมั่นภักดิ์ในคำมั่นสัญญาให้ระลึกรู้
*พี่ขอพรพระอธิษฐานจิตทุกคืนวัน
หากวันไหนปราณดับเราสองจะจับจูงมือน้องพี่
ไปพร้อมกันนะคนดีที่แสนรัก..
..........................
............................................


เธอ..งีบหลับไป
ด้วยดวงใจหวั่นหวามราวมีลางสังหรณ์เตือน
และ
ในมโนนึก
 เธอ..
ได้ยินเสียงสุดที่รักราวมากระซิบคำ


ไปด้วยกันนะครับคนดี..พร้อมรึยัง
พี่มาแล้วนะ
ก่อนที่...
หัวใจดวงร้าวดวงน้อยๆ
ราวค่อยๆรับรู้...
ที่


ดูเสมือนเริ่มเต้นเพียงแผ่วเบาอย่างช้าช้า
และ
พลันค่อยๆหรี่แสงตะวันลาแห่งดวงชีวี อย่างเงียบงันสงบงาม
ในท่ามกลางสายลมหนาวบางเบาลำพัง...
ในค่ำคืนที่มีเพียง..ดาวร่ำไห้สังเวย!
ในรักอันแสนงามงดนี้..ที่ยิ่งกว่านิรันดร์รัก
............................
.........................................


คนดี..ที่ไหนจ๊ะนี่ 
พาน้องมาที่ไหน
ไหนบอกจะมารับไปนั่งดูไฟพราวเหนือโค้งอ่าว
รับคริสมาสไงเล่าจ๊ะ


แล้ว
ทำไมที่นี่ถึงงามราวสวรรค์เลยละคะ
แล้ว
นั่นเรือนในฝันของเรานี่คะ
ในฝันที่มีต้นไม้ดอกไม้นานาพรรณหอมฟุ้งกระจายเลย


และ
นั่นงามกว่างามเลยค่ะบึงบัวค่ะคนดี
บัวที่คนดีเคยสัญญา
จะพายพาน้องไปเก็บถวายพระไงคะ


น้องขอบคุณนะคะ
ที่พาน้องมาที่นี่
น้องมีความสุขจังค่ะ
เหมือนสวรรค์วาดไว้เลย
คนดี..
ต่อแต่นี้เราคงไม่พรากกันเล้วใช่ไหมคะที่รัก


ใช่ครับคนดี
เราจะไม่มีวันพรากจากกันอีกแล้ว
มาเราเดินไปดูเรือนรักร่มขวัญ
ของเรากันดีกว่านะ
น้องคงอยากรจนาเล่าให้เพื่อนๆฟังละสินะ
ถึงทุกสิ่งที่นี่
ที่เราได้พบว่ามันมีจริงยิ่งกว่าจริง


สิ่งที่เราเรียกกันว่าความฝันนิรันดร์รัก ปาฎิหารย์รัก
ขอเพียงจักทำความดีพลีเพื่อโลกหล้า
และ
เพียรพลีภักดิ์ให้จิตจับ
รู้รักษาคำมั่นสัญญารัก
ให้รู้หนักแน่นมั่นคงสัตย์ซื่อถือตรงต่อกัน
อย่างไม่หลงโลกย์

แล้ว
ทุกสิ่งที่แสนงาม
จะตามมารอท่าทุกดวงใจ
เช่นเฉกเดียวกันกับเราครับ..คนดี..
ยอดดวงใจในหฤทัยแสนรัก!
...........................

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song14.html
เธอ มาจากไหน เธอจะเป็นใคร
ฉันไม่เคยคิด รู้ แต่บัดนี้ เธอมาสถิตย์
มาอยู่ใกล้ชิด ในดวงใจฉัน
เธอมาจากไหน จากดินผืนใด
หรือจากสวรรค์ ฉันก็จะรัก
รักเธอเท่ากัน ไม่เคยจะหวั่นแม้คำนินทา
คนเดียวเท่านั้น ในชีวิต
คนเดียวสนิท แนบ อุรา
คนเดียวที่ฉัน บูชา 
ยอดปรารถนา คนเดียวในโลก
เธอ มาจากไหน เธอจะเป็นใคร
ฉันถือเป็นโชค แม้รักเธอแล้ว
ฉันต้องเศร้าโศก เป็นคนโชคร้าย
ในโลกก็ยอม
คนเดียวเท่านั้น ในชีวิต
คนเดียวสนิท แนบอุรา
คนเดียวที่ฉัน บูชา 
ยอดปรารถนา คนเดียวในโลก
เธอมาจากไหน เธอจะเป็นใคร
ฉันถือเป็นโชค แม้รักเธอแล้ว
ฉันต้องเศร้าโศก เป็นคนโชคร้าย
ในโลกก็ยอม...
.....................


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6020.html
MY HEART WILL GO ON   
Every night in my dreams
I see you, I feel you
That is how
I know you go on
Far across the distance
and spaces between us
You have come to show you  go on
Near, far, wherever you are,
I believe
that the heart does go on
Once more,
you open the door
And youre here in my heart,
And my heart will  go on and on
Love can touch us one time
and last for a lifetime,
And never let go till
were gone
Love was when I loved you,
one true time I hold to
In my life well always go on
Near, far, wherever you are,
I believe
that the heart does  go on
Once more,
you open the door
And youre here in my heart,
And my heart will go on and on
  
Youre here,
theres nothing I fear,
And I know that my heart will
go on
Well stay forever this way,
You are safe in my heart and
my heart will go on and on...