**.. ย่ำไปเถอะหัวใจคนไร้ค่า มันมีหน้าอ้อนของ้ออยู่นั่น เหยียบอีกครั้งก็ได้เป็นไรกัน เอาให้มันสาใจเธอได้ทำ.. **.. เพียงเพราะรักเปราะบางต่างวันก่อน ถูกเล่ห์ซ่อนซ้อนเข้าเอาจนหนำ พิษคิดถึงตรึงกมลทนระกำ จึงชอกช้ำร่ำไห้ในวันนี้.. **.. อาจรักเกิดขึ้นเร็วเป็นเปลวไหม้ จนมอดไฟด่วนร้างต่างถอยหนี หรืออาจเพียงความหลงส่งฤดี ให้หลงที่เพียงเห็นเป็นรูปกาย.. **.. ใจจะหลงหรือไรไม่อาจรู้ แต่ใจบอก ใจหวังอยู่ เป็นคู่หมาย หลากหลายครั้งคนผ่านตามามากมาย กลับไม่คล้ายเธอที่รักแม้สักคราว.. **.. แต่ความจริงเธอเหยียบย่ำเธอทำได้ ทิ้งหัวใจฉันท่ามความเหน็บหนาว คิดเมื่อใดใจก็ล้าน้ำตาพราว จะปวดร้าวนานเท่าไรไม่รู้เลย... ด้วยความหวังดี ก.นพดล รักษ์กระแส ก.ประแสร์ ศิษยาพร
29 ตุลาคม 2549 15:04 น. - comment id 620796
คนไร้ค่าอย่างเราเขาก็ทิ้ง ปวดใจจริงหมดค่ากว่าคนหลัง จึงถูกย่ำหัวใจไม่ระวัง ต้องพลาดพลั้งเสียใจให้คนลวง อย่าเสียใจไปเลยนะค่ะคนอย่างนั้น เป็นกำลังใจให้ค่ะ
30 ตุลาคม 2549 09:18 น. - comment id 620999
ส่งมือมาเถิดขวัญฉํนจะกล่อม ด้วยไออุ่นละมุนล้อมด้วยห่วงหา ไยตัดพ้อเพียงนั้นหนอน้องยา เธอคือคนมากค่ากว่าใครใคร เพียงพินิจคำพ้อเธอท้อแท้ หัวใจเจ้าอ่อนแอสักแค่ไหน แต่ช่างมากด้วยมิตรและจริงใจ ขอตะกองกอดไว้ในอ้อมรัก ขอบคุณใจใสซื่อบรุสุทธ์ ช่างวาวดุจเพชรแท้แน่ประจัก เธอคือคนที่ค้นหามานานนัก ฉันตระหนักมั่นเสมอเธอคนดี มานอนหนุนตักพี่สิดวงใจ อย่าสนสิ่งอื่นใดเลยเพ็ญศรี พี่จะกล่อมน้องทุกค่ำคืนแม้หมื่นปี กล่อมด้วยรักหวังน้องนี้...สุดที่รัก ฮ่า ๆ ก้อง เราอ่านกลอนนายแล้ว ทำให้เรานึกห่วงเธอคนนั้นขึ้นมาทันทีเลย ดูสิตัดพ้อต่อใครอื่นหมื่นรักที่ผลักผ่านมาในชีวิต แต่ไม่รู้เลยว่า "คนที่รักเธอ" เป็นห่วงมากแค่ไหน เพราะดีนะ มีแต่คำจริงใจแท้ ๆ เลย อ่านแล้วซึ้ง เก่งอะเพื่อน
30 ตุลาคม 2549 09:24 น. - comment id 621000
เอ๊ย เพิ่งรู้ว่าเราเบลอนอนน้อยมั่ง วรรคสุดท้ายขอเปลี่ยนนะ "กล่อมด้วยรักจงฟังซี...สุดที่รัก"
30 ตุลาคม 2549 11:29 น. - comment id 621053
เศร้าเหลือเกิน ขอให้หายเศร้าเร็ววันนะ
30 ตุลาคม 2549 22:09 น. - comment id 621371
**.. ขอขอบคุณในทุกๆความเห็นนะครับ ..** เลิกเศร้าแล้ววววว
2 พฤศจิกายน 2549 12:56 น. - comment id 622607
เศร้า แต่อารมณ์งาม มิกระด้างเลย