http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3221.html ค่ำคืนในฤดูฝนพรมพรำ ฉันจุดเทียนกลิ่นกุหลาบกับลาแวนเดอร์ สีแดงและสีม่วงให้วะวูบไหวไปตามแรงลม ฟังข่าวน้ำท่วมแล้วใจเศร้า จึงนอนหนาวเย็นในหัวใจ และ.. แสนเข้าใจในความทุกข์ทนยาก ของเพื่อนร่วมแผ่นดินเดียวกัน หาก... ต้องทำใจว่า นี่แหละหนา คือชีวิต ที่ต้องดิ้นรนกันไปตามฟ้าดินธรรมชาติลิขิต รับโทษทำลาย ที่กำลังหมายมารอจ่อมาเยือน แม้นจะไม่ได้รับเชิญ ฉันเศร้าใจมากกับความห่วงใย อยุธยาเมืองเก่าของเราแต่ก่อน ที่โบราณสถาน มรดกโลก จะถูกทำลาย ให้ยิ่งชำรุดทรุดโทรมและพาให้คิดถึงความหลังครั้งหนึ่ง ให้ย้อนรอยถอยหลัง แสน คิดถึงมเหยงค์ ตรงโบสถ์คร่ำ ที่ฉันชอบถือไม้กวาดไปกวาดใบไม้ ตรงช่องทางเดิน ที่แลไป จะเห็นพระพักตร์พระพุทธรูปองค์โตในโบสถ์คร่ำ ที่แสนจะให้ความรู้สึกดื่มด่ำเยือกเย็นแสนสงบใจ ฉันค่อยๆย่างเยื้องอย่างช้าๆผ่านศิลาแลงแผ่นโต ที่คงแฝงเรื่องราวรองรับผู้คนมากมาย ผ่าน... กัปป์กาลเวลามานานนักจนเกินนึก. แล้วไปเดินฝึกจงกรมภาวนาในโบสถ์คร่ำ ยามตะวันโพล้เพล้เหว่ว้า ที่... ใครๆบอกว่าช่างแสนน่ากลัว... หาก.. ฉันกลับชอบนั่งสวดมนต์ท่ามกลางแสงเทียนสลัว หรือ.. ในท่ามจันทร์ทอดวง มองเห็นเพดานดาวพราวพร่างกระจ่างแสงระยิบระยับ มากระทบกับพระพักตร์พระพุทธ ที่ดูแสนสงบเย็น เปล่งประกายรัศมีทองผ่องพราย ไปตามสายแสงจันทร์ ที่คิดถึงที่ไร น้ำนัยน์ตาฉันก็ราวรอพลันพร่าง เกิด... พลังปิติเกษมที่แสนเอิบอิ่มใจ นาทีนี้... ฉันจึงทำได้เพียงอธิษฐานจิตให้ภัยธรรมชาตินั้น จงมลายหายไป...หายไป.. ให้.... เทพยดาฟ้าดิน จงให้อภัยมวลมนุษย์ผู้รู้เท่าไม่ถึงการณ์ และพาให้คนบริสุทธิ์ต้องพลอยเดือดร้อน ทุกหย่อมหญ้าเพราะความไม่รู้รักษ์ดินน้ำฟ้าป่าไพร กลับมากับราตรีนี้ที่ กบเขียด ในบึงหลังบ้านร้องระงม เดินออกไปให้ละอองฝนปรายลงบนร่างฉ่ำเย็น เสียงฝนกระทบใบไม้ และชายคาซัดซ่า เหล่าแมลงคงพากันร้องเริงระบำตลอดคืน ฉันรักความสุขสมถะ เรียบง่ายแบบนี้ และ... รักแมกไม้ในสวนที่กำลังเปียกชื้น รักหยาดน้ำฝนหยาดน้ำค้าง รักแสงเทียนที่กำลังพร่างพราว รักราตรีที่แสนดีแสนสุขดื่มด่ำล้ำลึก และ.. รักรักรักยามได้รักรักรัก... โลกก็นี้แสนช่างน่าอภิรมย์ฉ่ำชื่นแสนหวานเสียนี่กระไร...! ....................................................................... ในอ้อมกอดเจ้าดวงดอกไม้ เย็นนี้กับตะวันดวงรอนรอน ดวงอ่อนหวานหากดูงามเศร้ายิ่งกว่าทุกวัน ไพลนั่งทอดตาดายเดียวเงียบๆลำพัง ดูดวงดอกไม้สะพรั่ง..ริมชานเรือน..กระท่อมสีเบจ กระท่อมกาแฟ.. ที่ดวงดอกกล้วยไม้หลากสี กำลังชูช่ออวดสีสันหลากพันธุ์ ตามคาคบที่เกี่ยวเกาะ ไปกับพญาสัตตบรรณ ที่เป็นช่อชั้นแผ่กางกั้นราวร่มสีไพลสีธรรมชาติ คันงามคันใหญ่ ร่มไม้แห่งรัก ร่มใจที่ไพลได้มานั่งอาศัยริมชายคาแห่งรักนี้ ได้มาพักใจประจำทุกยามย่ำสนธยา น้องสาวแสนงาม ที่ไพลรักและสนิทมานาน ในร้าน..บอกไพลว่า พี่ไพล..สังเกตมั้ยคะ หลายวันมานี้กล้วยไม้ของพี่ไพล ที่พี่ไพลนำมาให้นั้น พากันผลิชูช่อ..ราวกับจะ แข่งกันอวดดอกละอองามไสวพร่างไปทุกราวกิ่ง และ น้องสังเกตเห็นว่า เพราะ หมู่นี้พี่ไพลมีความสุขร่าเริงอิ่มเอิบใจ ก็แปลกดีนะที่กล้วยไม้และโมก ที่พี่ไพลแสนรักเอยแสนรักในกมล เฝ้าคอยประคบประหงมช่วยดูแล พากันเอาใจพี่ไพลร่ายฟ้อนอ้อนหวานใส่เลย..ค่ะ จริงๆนะ น้องสังเกตมานานแล้ว กล้วยไม้พี่ไพลไม่มีดอกมานานแล้วค่ะ ขนาดให้ปุ๋ยแล้วนะคะ คงเพราะดอกไม้คงเฝ้าดูเฝ้ารับรู้นะคะน้องว่านะ อ้าวหรอกเหรอคะ.?. ไพลหันไปหัวเราะตลก แล้ว วันนี้ทำไมไม่หุบกลีบล่ะคะ เพราะว่ากลีบดวงใจพี่ไพล ทำท่าจะหุบๆเหงาๆยังไงไม่ทราบเลยแล้วละค่ะ นับจากนี้อีกหลายวัน แต่ก็โอเคค่ะ..นะคะ ชีวิตคนเรา ก็ต้องมีทั้งวันทุกข์ท้อ วันรอ..วันคอยใครบางคน ผ่านมาในเส้นทางชีวิตนี้ ที่แสนวกวนเวียนว่าย ให้มาทดสอบจิตก็ดีเหมือนกันว่าจริงไหมละคะ จำได้ไหม เมื่อหลายวันก่อน พี่ไพลหน้าหวานบานแฉ่งเลย มาเต้นไปยิ้มไป.. แล้ว พอจะจำได้ไหม ในวันนั้น ดอกไม้ร่ายฟ้อนเริงระบำ ด้วยความสุข ยักเอวยักไหล่ไหวตามพี่ไพลไหมละคะ ตอนที่พี่ไพลเต้นอย่างมีความสุข ไพลหันไปหลิ่วตาล้อถามเธอ พี่ไพลไปเต้นก่อนนะคะ แล้ว ฝากสังเกตกล้วยไม้ด้วยนะคะ ว่าวันนี้ กล้วยไม้ไหวเอนอรชรอ้อนสายลมยามค่ำไหม และไหวกิ่ง ยิ้มหวานเศร้า กับจันทร์เสี้ยวบนเรียวฟ้าเหมือนพี่ไพลมั้ยนะคะ บาย.. ............................ ยังมีต่อค่ะรจนาสด เพิ่งกลับมาจากออกกำลังกายค่ะ รอติดตามนะคะทุกดวงใจ พุดไพรขอเวลานอก..พักครึ่ง เดินเดียวดายไปเด็ดดอกการะเวก และไปชมจันทร์เสี้ยวดวงเศร้าสักแป๊บนะคะ เพียงอยากฝากใจฝากจันทร์ ไปถึงใครบางคนแค่นั้นค่ะ ให้ดูจันทร์เสี้ยวอันแสนงาม ที่กำลังคลี่ยิ้มหวานเศร้า ราวรับรู้ความในใจ ที่ใครคนนี้ฝากความรักห่วงใยถึงนะคะ จนกว่าจะเติมรจนาต่อค่ะ นะคะทุกคนดีที่รัก และ หากไม่กลับมาก็แสดงว่าไปสวดมนต์เข้านอนแล้วนะคะ เพราะว่าหัวใจสะออนเหนื่อยจังค่ะ ............................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3221.html มีดอกไม้มาฝาก ...นัดดา วิยะกาญจน์ ด้วย ความคิดถึง จึงมาหานำรักมา ให้ มี ดอกไม้มาฝาก ผูก โบว์รักร้อยเอาไว้ มอบ ให้ด้วยใจ ใจแห่งรักที่แสน ละมุน ความรัก ติดตรึง คิดถึง จึงมา อยากพบ พูดจา ปรารถ-นา ให้เธอ ชื่น ชม ด้วย ความคิดถึง จึงมาหา นำรักมา ให้ มี ดอกไม้มาฝาก ผูก โบว์รักร้อยเอาไว้ มอบ ให้ด้วยใจ ใจแห่งรักที่แสน ละมุน ความรัก เรียกหา รอช้า อยู่ใย รีบรับ เอาไป ก่อนดอกไม้จะร่วง โรยรา ความรัก ติดตรึง คิดถึง จึงมา อยากพบ พูดจา ปรารถ-นา ให้เธอ ชื่น ชม ด้วย ความคิดถึง จึงมาหานำรักมา ให้ มี ดอกไม้มาฝาก ผูก โบว์รักร้อยเอาไว้ ความรัก เรียกหา รอช้า อยู่ใย รีบรับ เอาไป ก่อนดอกไม้จะร่วง โรยรา ด้วย ความคิดถึง จึงมาหานำรักมา ให้ ด้วย ความคิดถึง จึงมาหานำรักมาฝาก... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6173.html PEACEFUL EASY FEELING ..The Eagles I like the way your sparklin' earrings lay Against your skin' so brown And I wanna sleep with you In the desert tonight With billon stars all around Cause I got a peaceful easy feelin' And I know you won't let me down Cause I'm already standin' on the ground And I found out a long time ago What a woman can do to your soul Ah, but she can't take you any way You don't already know how to go Cause I got a peaceful easy feelin' And I know you won't let me down Cause I'm already standin' on the ground I get this feelin' I may know you As a lover and a friend But this voice keeps whispering In my other eyes Tells me I may never see you again Cause I got a peaceful easy feelin' And I know you won't let me down Cause I'm already standin' Cause I'm already standin' Cause I'm already standin' on the ground...
24 ตุลาคม 2549 23:43 น. - comment id 618732
ดอกไม้ สายน้ำ ปุยเมฆ แสงแดดยามเย็น ฝนตกพรำๆในทุ่งท้องนา ทะเลสาบสีน้ำเงิน เทือกเขาที่มีพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าในยามเย็น น้ำตก ทะเลมองจากเบื้องสูงสะท้อนแสงพระอาทิตย์ยามอัสดง ป่าฝนอันแสนเยือกเย็น ดวงดาวอันพราวพร่างในคืนเดือนดับ คือเหล่าความงามสงบแห่งธรรมชาติที่หล่อเลี้ยงจิตใจมนุษย์ให้เยือกเย็น มีความสงบสุขตลอดไป ชื่นชมกับธรรมชาติเถิดมนุษย์ วัตถุปรุงแต่งทั้งกาย แล รอบกาย มีความสุขชั่วประเดี๋ยวก็รู้สึกชาชิน และต้องไขว่คว้าหาใหม่อีก มิมีวันจบสิ้น
25 ตุลาคม 2549 07:35 น. - comment id 618751
คุณพุด...บ้านแสงดาวก้อมีไม้ไทย หอมๆ....จากป่าบ้าง น้ำใจจากเพื่อน หลากหลายพันธ์...ถ้าเดินไปหากันได้ เหมือนจินตนา...คงได้แลกกลิ่นหอม ของหมู่ไม้ให้ชื่นใจทั่วบทกวี.....
25 ตุลาคม 2549 07:49 น. - comment id 618756
กล้วยไม้ภาพนี้ กานต์ถ่ายมาฝากพี่พุดค่ะ
25 ตุลาคม 2549 11:32 น. - comment id 618807
สีนี้ที่สวยของไพลมีไหมคะ
25 ตุลาคม 2549 15:08 น. - comment id 618904
สวัสดีค่ะพี่พุด โอเล่เองนะคะ หวังว่าพี่พุดจะพอจำน้องคนนี้ได้บ้าง ห่างจากบ้านกลอนไทยไปนาน กลับมาทีก็ดีใจที่พี่ๆยังอยู่กันพร้อมหน้า ... หลายๆคนหายไปบ้างเหมือนกับที่โอเล่หายไปมาก่อน แต่เชื่อว่า เดี๋ยวก็คงกลับมาบ้านเรานะคะ ... มาอ่านบทความที่พี่พุดเขียนทีไร ก็ยังเย็นใจทุกครั้งเลยค่ะ ...บ้านพี่พุดน่าอยู่มากๆ ท่าทางจะร่มรื่นดีจริง หวังว่าพี่พุดจะสุขกายสบายใจดีนะคะ คิดถึงเสมอค่ะพี่
25 ตุลาคม 2549 16:11 น. - comment id 618955
พี่พุดค่ะสิ่งที่พี่พยายามรจนา สื่อความหมายงานของพี่ไว้ให้ กับทุกๆคนได้อ่านได้ระวาง กับการดำเนินชีวิตไปแต่ระก้าว ให้ใช้หลักธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ มาเป็นรากฐานของจิตใจ พี่เป็นเหมือนญาติผู้ใหญ่ของบัวค่ะ ที่บัวสามารถที่จะรักเคารพพี่ได้อย่างสนิทใจ ขอบคุณสวรรค์ที่บัวได้มีโอกาสมาพบเจอพี่ที่นี้ และกราบขอบคุณพี่ที่พี่มีสิ่งดีๆให้บัวหลายอย่าง โดยที่บัวไม่ต้องทำอะไรให้พี่เลย โลกในอินเทอร์เนต มีสิ่งโสมมมากมาย แต่ในบ้านหลังนี้บัวก็ได้รับสิ่งดีๆหลายท่าน ที่มอบให้ด้วยความจริงใจ ด้วยความบริสุทธิ์ใจ หนึ่งในนั้นคือพี่พุดด้วยค่ะ พี่ค่ะบัวสวดมนต์ก่อนนอนทุกคืน และเมื่อมีโอกาสบัวก็จะไปวัดพระแก้ววัดบวร วัดระฆัง วัดเบญจ เพื่อบัวจะได้กราบขอพร กับพระในโบสถ์ให้ท่านช่วยให้คนรอบข้างบัว ที่บัวรู้จักสัมผัสมีความสุข เขาจะได้ไม่มาคิดร้ายบัว นำสิ่งโสมม มาให้บัวค่ะพี่พุด บัวกราบขอบพระคุณพี่พุดทุกๆอย่างที่พี่มีให้บัวค่ะ
25 ตุลาคม 2549 22:43 น. - comment id 619152
มาชื่นชมงานงาม และรูปสวย ๆครับ