**.. หนาวน้ำค้าง พร่างพรู ลงลู่พื้น ท่ามกลางคืน เหว่ว้า ดวงตาเศร้า ใต้พระจันทร์ ก่อนนี้ มีสองเรา วันนี้เงา คนเคียงข้าง กลับห่างไกล.. **.. ขวัญเจ้าเอย หวั่นหวั่น ขวัญจะหาย ไปข้างกาย เคียงกมล ชายคนไหน ลมพัดพลิ้ว ปลิวรัก ปักหทัย ลอยหายลับ ณ หนใด นะใจนี้.. **.. ถ้าจันทร์เอ๋ย จันทร์เจ้า เข้าใจบ้าง ช่วยบอกนาง ทราบข่าว คราวทุกที่ ว่าจดจำ ได้ไหม ใครหวังดี ชายคนที่ ขี้แย เห็นแก่ตัว.. **.. ชายขี้หึง ดึงดัน รั้นจะรัก ใครห้ามหัก ก็พาลโกรธ โทษเขาทั่ว เขาเคยปราม กลัวเราแย่ แต่เมามัว แต่ไม่กลัว ก็เพราะรัก นั้นปักทรวง.. **.. ไม่รอแล้ว คำฝาก จากจันทร์เจ้า เหงาก็เหงา ปล่อยไป ใครจะห่วง เบื่อ-เซ็ง-หน่าย โลกทราม ความหลอกลวง ปล่อยทั้งห้วง ดวงใจ ไปตามกรรม... ด้วยความหวังดี ก.นพดล รักษ์กระแส ก.ประแสร์ ศิษยาพร
23 ตุลาคม 2549 11:45 น. - comment id 618140
คิดได้แบบนี้ ก็คงไม่กลุ้มใจค่ะ
23 ตุลาคม 2549 14:08 น. - comment id 618195
ปลงได้ ก็มีความสุข
23 ตุลาคม 2549 15:39 น. - comment id 618231
ใช่ค่ะ ไปตามกรรมจริงๆด้วย
30 ตุลาคม 2549 22:18 น. - comment id 621374
**.. ขอขอบคุณในทุกๆความเห็นนะครับ