กวี.ดิบเถื่อน !
ศิลป์กีรติ ว่าโร๊ะ
โอ้ สุภาพบุรุษและสตรีทั้งหลาย
กวี ของข้าฯ ยังด้อยเกินไปนัก
บทกลอนของข้าอาจหยาบโลนเกินเข้าใจ
ข้าฯคงรู้จักบทกวีพริ้วไหวน้อยเกินไป ด้อยเกินจะเข้าใจในเรื่องราว
โอ้ สหาย มวลหมู่ผู้รักวรรณศิลป์
ข้าฯอาจคล้ายนายพรานป่าผู้ดิบเถื่อน
ล่าจินตนาการ สดๆ ดิบๆ เลือดยังไหลซ่าน
กวี หยาบๆ โผงผาง ขวานผ่าซาก
โอ้ เหล่าศิลปิน และ นักกวี
ข้าฯอาจคล้ายคนป่าที่ไม่รู้หนังสือ อ่านหนังสือไม่ออก
รูปแบบ สัมผัส ฉันทลักษ์ ข้าฯไม่รู้จัก
ข้าสร้างสรรค์จากความรู้อันน้อยนิดของข้าฯ
โอ้ ผองเพื่อน ผู้มีอารมณ์ศิลปิน
อารมณ์ศิลปินของข้าฯอาจคล้ายสุสาน
จินตนาการของข้าฯ อาจคล้ายวิญญาน
กวีเปล่าของข้าฯ คล้ายดั่งศพที่เดินได้
17 ตุลาคม 2549