แด่เธอ..ผู้มีหุบเขาฝนโปรยไพรในห้วงใจ

เสือยิ้มมุมปาก

บ้านนักเขียนหนุ่ม,
ไม่มีโอกาสสัมผัส
อ้อนวอนคืนดาวหม่น
ย่ำเท้าท่ามความสับสน
ตะกอนใจลอยคว้าง
จิตสามัญคงอยู่
รักและปรารถนา
,..
เส้นทางสายเก่า
ขนานคู่กับศรัทธา
เชื่อมั่น,อ่อนไหว
พร่ำภาวนาถึงคืนวันอันมิอาจเป็นอยู่
เนื่องด้วยขบถอันแรงกล้า
รอคอย..
ก้าวไปข้างหน้า
ซอยเท้า..
ถียิบ ถี่ยิบ
..,
หุบเขาฝนโปรยไพร
ที่ซึ่งไกลเหมือนภาพฝัน
ใกล้ในห้วงใจ..อาจสัมผัส
แม้ตะกอน !!				
comments powered by Disqus
  • ห้วงคำนึง

    12 สิงหาคม 2549 17:21 น. - comment id 597129

    สวัสดีครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน