ขอเพียง...เป็นความสุขที่เธอต้องการ และอย่าดีกับฉัน เพราะความสงสาร...เพียงแค่นี้ เจ็บปวดรู้ไหม...นับวันยิ่งร้อนรน..หม่นไหม้เต็มที ขอร้องเถอะนะคนดี...อย่าทำเหมือนรักฉันคนนี้ เพราะความเห็นใจ ไม่เป็นไร...ฉันจะไม่ร้าวรอน ความอาทร ในบางเสี้ยวของใจที่อาวรณ์...เธอหยุดก่อนได้ไหม ขอเพียงสัมผัสมือกับฉัน...ก่อนหันหลังจากไป มองตากันอีกครั้งได้ไหม...อยากถ่ายทอดความรักที่หัวใจฉันมี อยากให้เธอได้รับรู้...ถึงความรู้สึก ว่าทั้งหมดของใจส่วนลึก...ไม่เคยนึกว่าจะมีวันนี้ แต่ไม่เป็นไร....ขอเธออย่ารู้สึกผิดอะไรไปเลยคนดี แม้จะไม่มีกันจากวันนี้...แต่ฉันยินดีและเข้าใจ
21 มกราคม 2545 02:21 น. - comment id 31399
นึกว่าอีกมุมหนึ่งของดวงใจซะอีก แหะๆ
21 มกราคม 2545 09:14 น. - comment id 31412
เป็นอีกมุนหนึ่งที่คงจะตรงกับใครหลายคนนะ mono ขอบคุณสำหรับกำลังใจ อยากบอกว่ากลอนบทนี้เพราะจัง
21 มกราคม 2545 13:30 น. - comment id 31446
ร้าวรอนคืออ่อนหวาน ฝันตระการคนเขียนกลอน ร้าวรอนคือซุกซ่อน ละไมหอมงามละมุน! โมโนยังมีหวาน ดอกไม้บานรอรักหมุน โลกเรามีรักชุลมุน ให้หอมกรุ่นรอปลอบขวัญและปลอบใจ! ด้วยปรารถนาดีให้ได้รักสมดังจินตนา!นะคะ
21 มกราคม 2545 22:37 น. - comment id 31495
ร้าวราน แต่ก็เข้มแข็งได้น่าทึ่งมากเลยละ mono
22 มกราคม 2545 15:26 น. - comment id 31555
ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ
24 มกราคม 2545 11:37 น. - comment id 31907
ขอให้มันเป็นแค่จินตนาการเท่านั้นนะครับ ไม่อยากเห็นหัวใจรักดี ๆ ของ mono ต้องเศร้าแบบนี้น่ะ ... เข้มแข็ง ๆ .... สิ่งที่หัวใจไม่ควรขาดไป จริง ๆ เป็นกำลังใจให้นะ ^__^