http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song2374.html http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1933.html (แสนรัก วิมานดิน) ฝนเปาะแปะ..เปาะแปะ..ตลอดวัน ลีลาวสันต์ช่างแสนซึ้งเศร้าให้หนาวเหน็บในใจ หากแสนสงบงามในท่ามทิวาหวาม..! และ วันนี้เลยได้ฤกษ์ยาม ยกย้ายกระท่อมหลังคาแฝกมาฝากฝันฝากหอมบนระเบียงบน ให้ได้ไปนอนดอมดมกลิ่นหญ้า กลิ่นไม้ไผ่ปล้องโตที่ใช้มาทำเสาโชว์ลายข้อหยักรอย รัดร้อยให้รัก..ให้รู้ว่าเป็นไม้ไผ่ที่อายุมิน้อยวัน.. และ.. ราวกับว่ากำลังฝันฝันฝัน.หวานหวานหวาน.. ว่า..กำลังนอน ในทุ่งนาที่ไหนสักแห่ง ในท่ามเสียงฝนพรมพรำ ได้ยินเรไรร่ำจิ้งหรีดร้อง และ... กำลังรอตะวันรอนๆสีส้มสุกผ่านกอไผ่ใบหญ้ามาทายทัก ให้ยิ่งสงบสงัดเงียบงามในดวงใจอย่างที่สุด หัวค่ำ จึงไปจุดเทียนหอมๆ ให้วะวูบไหววางไว้ในตะเกียงแก้วกันลม แล้วจึงฟังเสียงสายลมรำเพยพัดแผ่ว แว่วบทเพลง*แสนรัก แสนหวาน* ราวใครบางคนมาร้องพร่ำรำพันรำพึงแทนจากบึ้งใจ มากระซิบให้แสนประทับใจดื่มด่ำใจอยู่ริมหู http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song2374.html แสนรัก ...แจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์ จงใคร่ครวญ หัวใจ ใครเล่าใคร ไหนกัน แสนรักมั่น ห่วงไยเธอมากกว่าฉัน มัวปิดบัง ฉันไย มีเรื่องใด พูดกัน บอกกับฉัน อย่าทำเป็นเหินห่างไป สายตาเธอ บ่งบอก เห็นใจกัน อย่าหลอก จะรักใคร ไม่ต้องห่วงอย่าลวงฉันเลย ถึงต้องช้ำ ใจตาย ฉันก็พร้อม ยอมตาย เพราะเป็นเธอ อย่างไรทนได้ เสมอ ร้อง อย่าร้องไห้เสียน้ำตา หากจะรักเขา ก็จง ลืมฉัน จะต้องหักใจ ปวดร้าว ทำไม ตัดใคร สักคน มั่นใน รักเดียว สายตาเธอ บ่งบอก เห็นใจกัน อย่าหลอก จะรักใคร ไม่ต้องห่วงอย่าลวงฉันเลย ถึงต้องช้ำ ใจตาย ฉันก็พร้อม ยอมตาย เพราะเป็นเธอ อย่างไรทนได้ เสมอ ร้อง อย่าร้องไห้เสียน้ำตา หากจะรักเขา ก็จง ลืมฉัน จะต้อง หักใจ ปวดร้าวทำไม ตัดใคร สักคน มั่นใน รักเดียว... และ... แสนรู้สึกดีเพราะดวงประทับใจนักร้องคนนี้มาก คุณแจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์.. นักร้องที่มีเสียงอ้อน ออดได้อ่อนหวาน และ มีเอกลักษณ์ของตัวเอง...และยังเป็นผู้มีพรสวรรค์ ประพันธ์เพลงได้อย่างไพเราะมากมาย ที่มีความหมายได้อย่างน่าทึ่ง อย่างเพลง*ที่สุดของหัวใจ* ที่ดวงชอบฟังมาก http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song2438.html ที่สุดของหัวใจ แจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์ หากข้ามคืนนี้ หัวใจไม่แหลก ยับเยินเสียก่อน จะไปอ้อนวอน ขอเธออย่าตัดรอน รอก่อนวันพรุ่งนี้ เคืองกันเรื่องไร พรากกันด้วยเหตุใด ฉันยังไม่เข้าใจ เพราะฉันใช่ไหม หรือเธอเปลี่ยนไป ไยถึงไม่เหมือนเดิม แต่ถ้าพรุ่งนี้ ดวงใจยังโกรธ ฉันโทษใครได้ เป็นกรรมของใจ พบเธอโดนผลักไส ทำอย่างไรพรุ่งนี้ นับช้ำมากี่ครั้ง หัวใจยังไม่จำ ซ้ำยังยอมให้ทำ เพราะรักมากไป เพราะซื่อสัตย์ไป จึงช้ำใจ อดทนไว้ก่อนนะใจเจ้าเอย ข้าวอน จงแข็งแกร่ง แล้วทน รอให้ถึงพรุ่งนี้ พบเธอ แล้วถามเธอ อ้อนวอนให้เธอเห็นใจ แต่ถ้าพรุ่งนี้ ดวงใจยังโกรธ ฉันโทษใครได้ เป็นกรรมของใจ พบเธอโดนผลักไส ทำอย่างไรพรุ่งนี้ นับช้ำมากี่ครั้ง หัวใจยังไม่จำ ซ้ำยังยอมให้ทำ เพราะรักมากไป เพราะซื่อสัตย์ไป จึงช้ำใจ... ................... ดวงจึงมีความสุขเรียบง่าย กับวันนี้นาทีนี้ และราวกับดวงฤดีกำลังติดปีกบิน... โผผินไปไกล..ในหลายๆที่ ที่ที่อยากไป ไม่ว่าโขดเขินเนินเขาลำเนาไพร ไม่ว่าทะเล..งามแห่งใดณ..ในโลก และ.. แปลกดี ที่ในฝันนั้น ดวงเห็นดวงตะวันแห่งจิตวิญญาณ กำลังพร่างแสงนำทาง..มิร้างแรมรา ให้หัวใจดวงอิสรา คลายหนาว ได้พบเพียงรัศมีพร่างพราวแสนให้ไออุ่น ที่ช่างหวานหอมละมุนเกินบอกใคร...!! .......................... จุดตะเกียงเขียนกลอนเศร้าแกล้มวสันต์ ไร้เงาจันทร์ฝันค้างใจถึงใครหนอ คนเคยรักหักใจเราได้ลงคอ หลงพะนอขอพักใจไม่ไยดี!... วิบวับวาวแสงตะเกียงริบริบหรี่ ฝากตาปีแทนใจใครคนนี้ อยากคืนหลังฝังกายใจริมฝั่งนที อยากจะมีกระท่อมน้อยคอยรับเรา.. วิมานฝันริมนทีมีรักร้อย งามดาวลอยสวรรค์เยือนคงไม่เหงา นอนนับดาวพราวพร่างฟ้าคืนสุขเรา อิจฉาเราจันทร์หลิ่วตาว่าไม่มอง..ไม่มอง.. ดอกราตรีกอเศร้าย้ำใจโศก นี่หรือโลกคนช่างฝันวันครองหมอง เสียงสายฝนหล่นกราวท่วงทำนอง เรียวตาหมองอยากร้องไห้ซบอกเธอ..แล้วคนดี! จูบแก้ม..แกล้มจันทร์! จันทร์ดวงเดิม จันทร์ใจดี จันทร์ดวงเดียว จันทร์ครึ่งเสี้ยว จันทร์แกล้มเศร้า ใจสับสน จันทร์เต็มดวง จันทร์ยิ้มหวาน ปลอบกมล จันทร์ซุกซน จันทร์ล้อเลียน จันทร์รู้ใจ น้ำผึ้งพระจันทร์ รอเราสอง นะยอดรัก รอความภักดิ์ หนักแน่น ไม่หวั่นไหว จันทร์รอเรา รักจริงจัง ไม่เปลี่ยนใจ จันทร์เป็นใจ จูบแก้มขวัญ แกล้มจันทร์งาม ............................. http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1933.html วิมานดิน พุดพัดชา ฝากรักเอาไว้ ฝากไปในแสงดวงดาว ที่สองประกายวับวาว วาว อยู่บนฟากฟ้า ให้แสงสุกใส ได้เป็นเสมือนดวงตา คอยส่องมองเธอด้วยแววตา แห่งความภักดี เก็บฟ้ามาสาน ถักทอด้วยรักละมุน คอยห่มให้เธอ ได้อบอุ่นก่อนนอนคืนนี้ ให้เสียงใบไม้ ขับกล่อมเป็นเสียงดนตรี คอยกล่อมให้เธอ ฝันดีดี ให้เธอเคลิ้มไป เป็นวิมานอยู่บนดิน ให้เธอได้พักพิง พิง และนอนหลับไหล เก็บดาวเก็บเดือนมาร้อยมาลัย เก็บหยาดน้ำค้างกลางไพร มาคล้องใจเราไว้รวมกัน ก่อนฟ้าจะสาง ก่อนจันทร์จะร้างแรมไกล ยังอยู่กับเธอ ข้างเคียงกาย อยู่ในความฝัน ฝากเสียงกระซิบ ฝากไปในสายลมผ่าน ข้ามขอบราตรีที่ยาวนาน ให้เธอฝันดี เป็นวิมานอยู่บนดิน ให้เธอได้พักพิง พิง และนอนหลับไหล เก็บดาว เก็บเดือนมาร้อยมาลัย เก็บหยาดน้ำค้างกลางไพร มาคล้องใจเราไว้รวมกัน ก่อนฟ้าจะสาง ก่อนจันทร์จะร้างแรมไกล ข้ามขอบราตรี ที่ยาวนาน ให้เธอฝันดี ให้เธอได้อบอุ่น และนอนฝันดี ให้เธอได้อบอุ่น อยู่ในวิมาน........ .............. ฉันฟังเพลงนี้ และคิดว่าน่าจะมอบให้เธอ ยามลาจากไกล จากใจเราไปแสนไกลอีกหน ทุกถ้อยคำ คือสิ่งที่ตรงกับใจเรา อย่างที่สุด ที่อยากให้เธอรับรู้ เข้าใจในความรักมากล้น ที่เรารักเธอ และคิดถึงห่วงหาอาวรณ์... ให้เธอจำเพลงนี้เอาไว้ และขอให้เป็นเพลงแห่งความคิดถึง ความทรงจำ ความห่วงหาระหว่างเรา วิมานดิน..ฉันหวังว่า บ้านเล็กๆในดงไม้หลังนี้ ที่มีแต่ความรัก ความอบอุ่นให้เธอนั้น จะเป็นดั่ง วิมานดินให้เธอ ชั่วคราว ยามที่เธออ่อนล้า ยามที่เธอมาผ่อนพัก มาฝังฝากกายใจที่นี่.... และ เมื่อถึงวันนี้..วันที่เธอต้องจำลาจากไกล ทิ้งเราให้อาลัยอาวรณ์...... เราคงทำได้แค่กลั้นหยาดน้ำตา มิให้มันรินไหล โดยการมองขึ้นไปบนฟากฟ้าไกล และขอให้แสงดาวในยามค่ำ ปลอบประโลมใจ และเพื่อฝัน ฝากใจไปหาเธอ....ที่อยู่แสนไกลจากเรา เราคงต้องพยายามบอก และหลอกตัวเอง ให้เชื่อคำมั่นสัญญาของเธอที่ว่า..หัวใจรักของเธอยังอยู่ที่นี่ ตรงนี้ในอ้อมกอด และอ้อมใจเรา..... เธอรู้ดีว่า เหนือคำพูด คำสัญญา คำสาบานลมๆนั้น ความจริงทุกสิ่งนั้นมันขึ้นอยู่กับ...ใจเธอมิใช่ใคร... เธอจะเลือกเก็บกายใจเอาไว้ที่นี่ หรือนำไปมอบให้ใครที่อื่นนั้น สิทธิอันชอบธรรมยังคงเป็นของเธอร้อยเปอร์เซนต์ และ เราก็มีสิทธิอันชอบธรรมเฉกเช่นกัน ที่จะบอกเธอว่า ในใจเรานั้น มีเธอเสมอมาและคงตลอดไปชั่วนิรันดร.... อย่าร้องไห้.....!..เหมือนมีสายฝนพรำ ในดวงใจ ในวันนี้ .. วันที่เธอ...กำลังต้องจากไกล ไปเผชิญกับความเดียวดายอีกหน จากแผ่นดินเกิด และจากคนที่นี่ คนที่รักที่รอเธอมากมาย ฉันกำลังฟังเพลงนี้ Spinning a wayไปด้วย ขณะที่กำลังเขียนความในใจนี้เพื่อมอบให้เธอ ฉันรู้ว่าเพลงนี้ เธอคงร้องได้และจำมันจนขึ้นใจแล้วนะ และฉันก็หวังว่า..เธอคงจะชอบและรักมัน *****การหมุนของดวงดาวอันสุกสกาว แสนงาม ในยามค่ำคืน กับความเหงาเศร้ายามเราดายเดียว เหมือนยืนอยู่บนภูเขาสูง ที่ขึ้นอยู่กับใจนี้ ที่จะมองลงไปข้างล่างให้ใจวิตกหวั่นกลัว หรือจะมองหา ความเปลี่ยนแปลง ผันแปรจากความงามของดวงดาวที่หมุนวน แสนสวยงามน่าอัศจรรย์..ในยามค่ำคืน.. ค่ำคืน... ที่กำลังสอนใจว่า ให้เรายอมรับความจริง ว่า โลกเรานี้ไม่เคยหยุดหมุน แม้สักนาที ตั้งแต่เรานี้ลืมตามาดูโลก เหมือนจะสอนให้เรายอมรับสุขโศกความผันแปรยอกย้อน ที่ไม่แน่นอนของโลกนี้ ที่คงเป็นธรรมชาติธรรมดาๆจนกว่าเรานั่นแหละจะหยุดเอง***** ที่รัก..อย่าเหงาเศร้าเลยนะ คนดี อย่าดายเดียว ทุกความคิดความรู้สึกนั้นขึ้นอยู่กับใจดวงเล็กๆของเราเอง ที่จะหยุด จะควบคุม ที่จะใฝ่จะฝันจะมองหางาม........ จงจ้องมองดวงดาว แล้วเห็นว่านั่นคือดวงตาของฉันที่เข้มแข็ง หนักแน่น เฝ้ารอ และห่วงหาเธอ ให้รับรู้ไว้ด้วยว่า ฉันจะไม่ทอดทิ้งเธอ ฉันพร้อมจะเคียงข้าง เธอนั้นไปตราบจนวันตาย ขอเพียงให้เธอ คิดว่าฉันนั้นจะยังคงเป็นสิ่งสวยงาม ภายในใจ ในความรู้สึกของเธอตลอดไปชั่วนิจนิรันดรนะ.........
พุด 2 ส.ค. 2549 00:08 น. - ID 91646 
1281
6
0
2 สิงหาคม 2549 07:32 น. - comment id 594449
จุดตะเกียงเรียงร้อยถ้อยอักษร ใจรอนรอนรักไกลไม่สมหวัง น้ำตารินเศร้ารุมสุมประดัง ปล่อยใจคลั่งเป็นไปในคืนทุกข์ สวัสดีค่ะพี่พุด
2 สิงหาคม 2549 07:49 น. - comment id 594454
อารมณ์นี้เลยค่ะพี่พุดจ๋า
2 สิงหาคม 2549 09:33 น. - comment id 594477
พลี.. แด่น้องเพียงพลิ้ว.. ที่พี่พุดแสนรักเอยแสนรักในกมลลืม.....ให้สิ้นซาก ฉันหยิบโทรศัพท์ แล้ววางลง เป็นครั้งที่เท่าไร จำไม่ได้เลย รู้แต่ว่าวางลง โดยที่ไม่..แม้แต่ จะกดเลขหมาย ซึ่งจำได้อย่างแม่นยำ ไม่น่าเชื่อเลยว่า.....ใจของฉันจะสับสน ได้ถึงเพียงนี้.... หลายเวลาแล้ว.. ที่ฉันจะต้องโทรถึงคุณฝ่ายเดียว ด้วยความห่วงใยด้วย ความปรารถนาดีที่อยากให้คุณรับรู้ และอยากมอบความสุขมากที่สุดให้แด่คุณและ ฉันก็อยากให้คุณรู้ว่า ฉันยังคงคิดถึงและรักคุณเสมอมา....นะคนดี ทุกครั้งเช่นกันที่เสียงคุณจะตื่นเต้น ดีใจ ไม่เปลี่ยนแปลง คุณคงดีใจและแสนภูมิใจ ที่ยังมีผู้หญิงคนนี้ ยังคงโง่งม..เฝ้าหลงรัก หลงคอย โดยรู้ว่า..ไม่..แม้แต่จะได้พบกัน ไม่..แม้เพียงรอสบตา..หาคำตอบ.. และ..ไม่ แม้คุณ..จะแสดงให้เห็นว่า คิดจะให้เวลาทะนุถนอมหัวใจดวงร้าว ดวงเหน็บหนาวลำพัง ให้ยังคงมีพลังหวังหวาน ไม่...แม้นจะโทรไปแล้วใจหายยยยยยยย หาย...เพราะไร้แม้นเสียงตอบรับ... ฉัน..เคยบอกคุณว่า..อยากพบคุณสักครั้ง ก่อนที่จะตัดใจ เดินไปจากชีวิตคุณแบบไม่ค้างคา ไม่ไยดี ไม่หวนไห้ คิดถึง รำพึงรำพัน ถึงคืนวันเก่าก่อนที่แสนดีมีค่า ในความทรงจำรำลึก ของเราอีกต่อไป ฉันยินดีจะไปเสียทีอย่างที่ลูกผู้หญิงที่ยังมีศักดิ์ศรี ควรจะยอมรับความจริง... ว่า...โลกนี้ ไม่เหลือเยื่อใย ต่อไปอีกแล้ว ระหว่างเรา และไม่เหลือแม้คำว่าคิดถึงและห่วงใย ที่จะเกาะเกี่ยวให้ดวงใจ ช้ำทุกข์ตรมอีกยาวยืน........... ฉันแค่อยากนั่งตรงหน้าคุณ มองตาคุณตรงๆ และขอถามคุณ เพียงคำถามเดียว แม้กายใจอยากจะโผ เข้าหาอ้อมกอดคุณที่เคยแนบแน่น เร่าร้อนรุนแรงอย่างที่เคยเป็น ด้วยแรงรักแรงคิดถึง นานเนาของการพรากจากมา คำถามเดียวนี้ ที่ต้องการแค่คำตอบเดียว เท่านั้นกลับมา ที่ฉันได้เตรียมใจ พร้อมรับฟัง คำพิพากษา และพร้อมจะกล่าวคำลา ไปจากคุณทั้งในโลกนี้ และโลกหน้า ไม่ให้ตามติดทั้งกายและจิตวิญญาณ แบบขอกรวดน้ำ คว่ำขัน แก่กันนะคนดี ในดวงใจ ที่ไม่อยากพบเจออีกแล้วไม่ว่าชาตินี้ชาติไหนระหว่างเรา คำถามหนึ่งเดียวในใจดวงนี้ ของลูกผู้หญิงคนหนึ่งคนนี้ ที่เคยเททุ่มทอดใจ พลีให้ อย่างหมดจิตหมดใจ คำถามมีว่า...ในใจคุณนั้น เคยมีฉันอยู่บ้างไหม แบบผู้หญิงคนพิเศษ.. เหมือนดังใจฉัน ที่แอบซุกซ่อนคุณไว้ เป็นหนึ่งเดียวในใจ มิรู้เลือนลืม... แต่มาวันนี้...แปลกสิ้นดี ที่แม้อยากจะถามคุณมากสักเพียงใด ฉันก็ไม่ต้องการ แกล้งโง่ หลอกตัวเองให้หลงรอคำตอบ..ต่อไปอีกแล้ว... ดวงตาฉันใส ดวงใจฉันสว่าง เพราะฉันฉลาดขึ้น และหาคำตอบนั้น ให้ใจตัวเองพบแล้ว โดยไม่จำเป็นต้องถามคุณเลย... ระหว่างเรานั้น ถ้าฉันไม่หลอกตัวเองมานาน แบบคนที่งมงายอยู่กับโลกแห่งความฝัน ฉันก็น่าจะรู้ว่า มันจบกันไปนานแล้ว ... คำตอบนั้น มันอยู่ที่ตรงนี้ต่างหาก ตรง ที่..ใจของฉันเอง ..ใช่เธอ! คำๆเดียวที่ง่ายๆสั้นๆ.ตรงไปตรงมา ตรงใจ ...อย่างที่สุด.. เพียงถ้ามีปัญญาและเปิดใจยอมรับ.. คำนั้นคือคำว่า....ลืม!.............ลืม........... ลืมเสียเถิด อย่าคิดถึง!........ และ..ลืม!........เถิดนะว่า ...เราเคยรู้จักกัน...และ ระหว่างเรานั้น.......สวย...ที่สุด ถ้าจะ..จบสิ้นกัน.... ด้วยคำๆนี้ .... ลืมเสียที..... ลืมทุกสิ่ง.... ให้สิ้นซาก....จากนี้ไป...จนวันตาย..
2 สิงหาคม 2549 09:40 น. - comment id 594480
น้องเพียงพลิ้วคะ รักภาพที่พลีมอบให้มากค่ะ บางทีพี่พุดอาจจะลองไปทำผม สีแดงเพลิงแบบนั้นบ้าง ว่าดีไหม คงเซ๊กซี่มิใช่น้อยเลย..อิอิ เพราะผมพี่พุดยาวมากแล้วค่ะ และ.. ประมาณกลางเดือนหน้าพี่พุด จะเดินทางไกลไปหลายประเทศ ชีวิตคงมีรสชาติ หนีความซ้ำซากจำเจเสียทีคงดีไม่น้อยนะคะ
2 สิงหาคม 2549 09:41 น. - comment id 594481
2 สิงหาคม 2549 10:02 น. - comment id 594487
พี่พุดคะ โดนใจจังค่ะ ฉันหยิบโทรศัพท์ แล้ววางลง เป็นครั้งที่เท่าไร จำไม่ได้เลย รู้แต่ว่าวางลง โดยที่ไม่..แม้แต่ จะกดเลขหมาย ซึ่งจำได้อย่างแม่นยำ ไม่น่าเชื่อเลยว่า.....ใจของฉันจะสับสน ได้ถึงเพียงนี้.... หลายเวลาแล้ว.. ที่ฉันจะต้องโทรถึงคุณฝ่ายเดียว ด้วยความห่วงใยด้วย ความปรารถนาดีที่อยากให้คุณรับรู้ และอยากมอบความสุขมากที่สุดให้แด่คุณและ ฉันก็อยากให้คุณรู้ว่า ฉันยังคงคิดถึงและรักคุณเสมอมา....นะคนดี
2 สิงหาคม 2549 13:30 น. - comment id 594547
สวัสดีค่ะ พี่พุด... หวั่นไหวหัวใจจังค่ะ... รักษาสุขภาพนะค่ะ พี่พุดสุดรัก...
2 สิงหาคม 2549 14:29 น. - comment id 594570
แต่ละเพลงช่างกินใจดีจังเลยค่ะพี่พุด นานๆได้เข้ามาอ่านงานของพี่สาวคนดี ยังคงคุณค่าเสมอ.....
2 สิงหาคม 2549 15:14 น. - comment id 594601
สวัสดีค่ะ พี่พุด
2 สิงหาคม 2549 23:05 น. - comment id 594697
ผู้ชายโง่ ๆ คนหนึ่ง ที่รู้ค่าเมื่อสายไป ก็ชีวิตทั้งชีวิตที่เกิดมา มันโง่สิ้นดีเลยครับคุณ... โง่ทุกวินาทีที่หายใจอยู่
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
