เมื่อเด็กน้อย เติบโตขึ้น เด็ก วัยแห่งความน่ารัก ไร้เดียงสา ร่าเริง สนุกสนาน......... แต่ บุญ และ บาป ที่ตามติด บรรจงสร้างตัวตนคนใหม่ให้ปรากฏ......... ตา มองเห็น หู ได้ยิน จมูก ดมกลิ่น ลิ้น รับรส กาย รับ สัมผัส ปัจจุบันสัมผัส....... รวมลงที่ใจ เกิดอดีต และ อนาคต และ โลกก็ปรากฎขึ้น...... อยู่มาวันหนึ่ง มีบางอย่างผิดปกติ เกิดขึ้น........ สัญชาตญาณการเอาตัวรอดก็สร้างสมสูตรแกร่งแห่งชีวิต........ พ่อตี แม่ดุ มีน้องคนใหม่ ทิ้งให้ร้องให้ สร้างความกลัว โกรธ ความอิจฉา....... ความประทับใจที่เกิดเป็นช่วง ๆ ทั้งทุกข์ และ สุข สร้างสรรค์เด็กน้อย ให้เกิดอุปนิสัยที่แตกต่าง..... เราเคยหันกลับไปมองชีวิตในวัยเด็กของเราเองหรือเปล่า ว่า ครั้งหนึ่งนานมาแล้วในอดีตตอนเด็ก....... มีเหตุการณ์ผิดปกติอะไรเกิดขึ้นกับเรา ที่เราจำได้ ที่สร้างสรรค์ตัวเรามาเป็นปัจจุบัน...... ครั้งที่หนึ่ง ตอนเราจำความได้ อายุ สาม สี่ ขวบ....... ครั้งที่สอง ตอนเราอายุ เก้า สิบ ขวบ...... ครั้งที่สาม ตอนเราอายุ สิบเจ็ด สิบแปด....... นั่นแหละคือชีวิตของเราในการสร้างความเป็นตัวเรา เพื่อบอกว่า เราเป็นใคร.......
ทวารวดี 26 ก.ค. 2549 09:08 น. - ID 91438 
1214
1
0
26 กรกฎาคม 2549 16:09 น. - comment id 593052
เหตุการณ์เดียวกัน เกิดในเวลาที่ต่างกัน เราก็รู้สึกต่างกันนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
