http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3321.html วิมานวนามายาฝัน ใช่สวรรค์สรรเสกลืมทุกสิ่ง โลกตรงหน้าเธอแสนหวานคือความจริง อย่าได้วิ่งไขว่คว้ามายาลวง.. ลืมให้สิ้นซากฝากเพียงฝัน ลืมคืนวันแสนดีปีลาล่วง ลืมน้ำใจไมตรีมากล้นทรวง ลืมคำลวงคำคิดถึงเคยซึ้งใจ วิมานฝันฉันซุกซ่อนไว้อ่อนหวาน ยามพบรานโลกย์แสนเศร้าร้าวหวั่นไหว เพียงฟ้าดินสิ้นอินทร์พรหมปลอบหนาวใจ ยามดวงใจเดียวดายไร้ใครคน รอเป็นดั่งเรือนตายหมายซุกร่าง ให้ไกลทางสายโศกโลกย์สับสน อย่ารานรุกบุกมาสราญกมล เพียงหาที่หวานวนคนของเธอ ปล่อยแผ่นดินถิ่นภักดิ์สักที่หนึ่ง จะเสพซึ้งถึงไหนมากมีที่สนองเสนอ แผ่นดินฉันมิใช่ฝันจริงเธออยากเจอ คำเหยียดเธอคือมายาฝันอันแสนลวง.. ใช่..สิ.. นางเอกในนิยายรักสมัครหมายให้ทุกสิ่ง ในโลกจริงมีไหมใครคอยห่วง หรือวันนี้ลืมน้ำใจไมตรีเคยซึ้งทรวง โลกจริงลวงฤาโลกฝันให้กันเล่าเจ้าจอมใจ นางเอกฉันฝันโง่ฝากพิสุทธิ์ หวังยื้อยุดโลกมายาให้หอมใส มีความรักมีน้ำคำให้น้ำใจ แล้วเลวร้ายตรงไหนใจเช่นนี้ หวัง กลับบ้านฝากร่างรานธุลีไร้ใต้ร่มโศก พลีสัจจะสอนโลกตราบชีพนี้ และไม่หวังพบเห็นเธอนะคนดี ชั่วชีวีหันหลังลา..ตราบฟ้าดิน.. อย่าคุกเข่าตรงหน้าหลุมศพฉัน แล้วรำพันเสียใจมิรู้สิ้น แม้นน้ำตาดั่งสายฝนละหลั่งริน ไม่มีวันลบสิ้นแผลใจในรอยจำ...ในรอยกรรม... ................. http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3321.html จะเก็บไว้เพื่อเธอ ใจเอย ขอเพียง แค่เห็นเธอรื่นเริง สดใส ถึงแม้ในใจฉันเศร้า อย่างไร แม้ทุกข์ร้อนมาแผ้วพาน ในยามที่เราเคียงใกล้ จะลืมทุกข์ไป หากพบเธอ ในบางครั้งคราว เจอเรื่องราว เศร้าตรมโศกศัลย์ ฉันพร้อมรับมันแล้ว ทนเก็บไว้ ขอเห็นแค่เธอมีสุข อันความทุกข์ทน หมองไหม้ จะจางร้างไป เมื่อเราเคียงกัน จะเก็บเกี่ยวความ ชื่นฉ่ำครานี้ เวลาที่มี ค่าอันยิ่งใหญ่ จะมอบความหวานที่มี ให้เธอ มากเกินให้ใคร เป็นสิ่งเดียวใน ดวงใจเพื่อเธอ ใจเอย ยากเกิน อธิบายให้เธอได้รู้ ยากเกินจะเอ่ย เผยใจออกไป รับรู้ไว้ในฤดี ความจริงที่มีไว้ให้ เป็นเพียงเพราะรัก เธอมากเกินใคร ในบางครั้งคราว เจอเรื่องราว เศร้าตรมโศกศัลย์ ฉันพร้อมรับมันแล้ว ทนเก็บไว้ ขอเห็นแค่เธอมีสุข อันความทุกข์ทน หมองไหม้ จะจางร้างไป เมื่อเราเคียงกัน จะเก็บเกี่ยวความ ชื่นฉ่ำครานี้ เวลาที่มี ค่าอันยิ่งใหญ่ จะมอบความหวานที่มี ให้เธอ มากเกินให้ใคร เป็นสิ่งเดียวใน ดวงใจเพื่อเธอ ใจเอย ยากเกิน อธิบายให้เธอได้รู้ ยากเกินจะเอ่ย เผยใจออกไป รับรู้ไว้ในฤดี ความจริงที่มีไว้ให้ เป็นเพียงเพราะรัก เธอมากเกินใคร รับรู้ไว้ในฤดี ความจริงที่มีไว้ให้ เป็นเพียงเพราะรัก เธอมากเกินใคร...
2 พฤษภาคม 2549 12:36 น. - comment id 574419
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem79565.html วิมานหล้าวนาสวรรค์
2 พฤษภาคม 2549 14:04 น. - comment id 574444
ถึงจะฝันเป็นภาพลวงบ่วงมารร้าย ขอเยี่ยมกรายใกล้เธอเสน่หา รู้เขาหลอกเล่นกันฝันมายา ขอเดินฝ่าเข้ากองทุกข์แม้สุขลวง
2 พฤษภาคม 2549 14:50 น. - comment id 574457
สวัสดีค่ะ พี่พุด วิมานวนามายาฝัน ใช่สวรรค์สรรเสกลืมทุกสิ่ง โลกตรงหน้าแสนหวานคือความจริง อย่าได้วิ่งใฝ่คว้ามายาลวง พี่พุดค่ะบัวชอบบทนี้จังค่ะ สิ่งที่เราคิดว่าใช่มันอาจจะเป็นอีกแบบหนึ่งนะค่ะ ชีวิตไม่ได้เหมือนนิยายที่เขาแต่งขึ้นมา มีพระเอกนางเอก มีตัวร้ายแต่งสุดท้ายของเรื่อง ทุกอย่างพระเอกนางเอกก็สมหวัง แต่ชีวิตจริงมีมากมายที่ต้องเรียนรู้ จะดำเนินกับชีวิตให้อยู่สุขสบายได้อย่างไรจะประคับประครองให้เราก้าวย่างไปอย่างมั่นคง ไม่ล้มลุกคลุกคลาน เราเลยต้องตั้งมั่นอยู่ในกรอบที่ดีงามทำดีประพฤติดีไม่คดโกงใครเอาใจเขามาใส่ใจเรา เราคิดทำเขา เขาก็คิดทำเรา สุดท้ายก็ไม่สิ้นสุดต้องชดใช้กันไปตามกรรม เพราะชีวิตจริงไม่เหมือนนิยายนั้นเองนะค่ะ สวัสดีค่ะพี่พุดสบายดีนะค่ะ
3 พฤษภาคม 2549 01:04 น. - comment id 574557
.. เรนแวะมา.. ราตรีสวัสดิ์พี่พุดพัดชานะคะ.. ก็เพราะ.. เรนคิดถึง .... หลับฝันดีนะคะ.. .. zz z z z .. แบบกี้เรนไปเที่ยวมา.. ไกลและสนุกมากด้วยดิคะ.. แว้ปปแรกที่ถึงบ้าน .. เรนคิดถึง.. ที่นี่.. .. .. อยากเล่า.. แต่เรนไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไรดี.. เรนอยากเล่า.. สิ่งที่เรนเห็นและประทับใจ.... แต่เรนม่ายรู้จะเริ่มอย่างไรนะดิคะ.. .. ...
3 พฤษภาคม 2549 01:44 น. - comment id 574561
สวัสดีครับ พี่พุด ผมขอฝากเป็นน้องของพี่ด้วยคนนะครับ แวะมาทักทายครับผม พี่พุดของผมสบายดีมั้ยครับ งานเยอะป่าว ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ จะเข้าหน้าฝนแล้วสิ เดี๋ยวจะเป็นหวัด
3 พฤษภาคม 2549 08:41 น. - comment id 574581
วิมานสรวงลวงตาเพียงมาพบ แล้วค่อยลบเลือนหายเหมือนลายฝัน อิ่มบุญงามความรักปักชีวัน เพียงครู่ครันก็มลายเหมือนวาดเงา วิมานสรวงลวงใจให้ไขว่ภพ อิ่มเพียงสบภาพซึ้งหนึ่งใจเขลา แล้วเลือนบางจางหมอกหลอกตาเรา มายาเคล้าเคลิ้มฝัน ... ทุกวันคืน
3 พฤษภาคม 2549 14:22 น. - comment id 574636
โหย เจ็บแค้นอะไรจะปาน ยิ่งกว่า เนงบา ไม่ยอมพบหน้าผู้คนแม้ยามตายยังให้ฝังกลบเอาหน้าคว่ำ แสนสงสารพุดพัดชาเสียจัง ยังมีอยู่อีกคนหนึ่งนะ ที่ไม่เคยลืมน้ำคำไม่เคยลืมน้ำใจที่ใสสวยเลยแม้อึดใจเดียว ยังคิดคำนงถึงเสมอมา อย่างนี้จะให้ไปเกาะได้ยังล่ะ อิอิ
4 พฤษภาคม 2549 14:04 น. - comment id 574885
พี่พุดมากล่าวคำซึ้งใจ ถึงทุกดวงใจใสงาม ที่หยาดสายน้ำคำราวน้ำค้าง ลงมาพร่างให้พลังไฟฝันพี่พุด มิหยุดโชน..ช่วง ค่ะ ขอบคุณนะคะ ฤกษ์..รัก น้องเรนแม่ดวงดอกน้ำค้างกลางฟ้างาม น้องดอกบัวทองผ่องผุด..ในใจพี่พุด คุณปราณ คนดีคนเก่ง น้องแดนไกล ที่น่ารักนัก และ.. สำหรับ..คนในดวงใจ ที่รอมาแสนนาน ที่ตราจำไว้ ไม่เคยเลือนลืมเลย คุณชัยชนะ..ค่ะ ดีใจจนเกินกล่าวค่ะ ด้วยรัก..ที่สุด
10 กรกฎาคม 2552 11:04 น. - comment id 1012236
วิมาน นี้ ช่างเป็นมายาจริงๆๆ เมื่อไรจะเลิกหยุด วิมานฝันอันเลื่อนลอย ขอให้พบรักพิสุทธิ์เร็วๆ นะครับ