ยุคสมัยผ่านพ้นคนเราเปลี่ยน โลกหมุนเวียนวนวกตลกใหญ่ นึกแล้วขำย้ำคิดเพ่งพิจไป อยู่แสนไกลกลับข้องเหมือนต้องตา บ้างทะเลาะเบาะแว้งแย่งกันพูด บ้างหน้าบูดทำบึ้งดูขึงท่า บ้างหว่านคำพร่ำย้อยร้อยมาลา บ้างหาญกล้าบนบานผ่านบทกลอน แปลกจริงหนอความรักยุคหนักอก ช่างตลกมิเห็นหน้ามาออดอ้อน พราวน้ำโหโชว์น้ำตาเหมือนอาวรณ์ ด้วยอาทรผ่านถ้อยที่ร้อยคำ ยุคโลกาภิวัตน์ตะหวัดถ้อย เสกเรียงร้องรังสรรค์ทุกวันพร่ำ ใส่อารมณ์คมคายระบายนำ ลงตอกย้ำด้วยวาทีที่กินใจ นึกถึงคำครูกลอนสุนทรภู่ ว่าหวานคำพร่ำโสตสะกดได้ เกินกว่าอ้อยร้อยตาลรสหวานใด ยังแพ้คำพร่ำไขจากใจคน เว้นรสธรรมพระสัมมาค่าสูงนัก สามารถหักอวิชชาถ้าฝึกฝน มิเพียงบอกหลอกใจให้วกวน แต่สร้างคนน่ายลยินดังอินทร์พรหม ----------------------- บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๑๒ เมษายน ๒๕๔๙
12 เมษายน 2549 11:57 น. - comment id 571227
เคยฟังเพลงนี้ไหม ... รสอื่นที่แสนชื่นฉ่ำ ไม่เหมือนพระธรรมดับทุกข์ตรอมตรม จำเนื้อเพลงไม่ได้แล้ว ... พอดีอ่านกลอนตัวเล็ก (มาเขียนบ่นๆ) แล้วนึกได้ ฮาๆๆๆ เดี๋ยวหาว่าไม่มาทักทาย สวัสดี ตัวเล็ก : )
12 เมษายน 2549 12:40 น. - comment id 571238
อืม ค่ะ กาลเวลาพาเปลี่ยนนะคะ อะไรๆก็เปลี่ยนไป
12 เมษายน 2549 14:21 น. - comment id 571268
คำบางคำมักจะนำมาซึ่งความสุขใจ และคำบางคำมักจะทำให้เราทุกข์ใจเสมอ ชื่นชมในผลงานของคุณค่ะ
12 เมษายน 2549 16:03 น. - comment id 571312
โลกมนุษย์นี้ไม่มีที่แน่นอน ประเดี๋ยวเย็นประเดี๋ยวร้อนช่างแปรผัน โชคหมุนเวียนเปลี่ยนไปได้ทุกวัน สารพันหาอะไรไม่แน่นอน รสคำ ธรรมรส ขอบคุณที่นำงานดีๆมาฝากค่ะ
12 เมษายน 2549 17:17 น. - comment id 571337
.... พี่ตัวเล็ก บ่นไรอ่ะคะ อิอิ อย่าเพิ่งบ่นดิ ว้า ยังไม่แก่ ขี้บ่นซะแระ เดี๋ยวไม่คุยด้วยเลย น๊า ....... ฮี่ ฮี่ แวะมาอ่าน ผ่านมาป่วนคะพี่ชายตัวเล็กกกกกกกกก .....
12 เมษายน 2549 17:30 น. - comment id 571340
คำบางคำมักจะนำมาซึ่งความสุขใจ และคำบางคำมักจะทำให้เราทุกข์ใจเสมอ รู้สึกเช่นเดียวกับพี่ตูนค่ะ
12 เมษายน 2549 22:26 น. - comment id 571404
เบื้องหน้าเคยงามแท้กลับแปรเปลี่ยน บางคนเขียนข้อความเหยียดหยามใส่ ลงนามอื่นแอบแฝงเพื่อแทงใคร ทุกอย่างก็ประสบได้ในบ้านกลอน :)
13 เมษายน 2549 08:58 น. - comment id 571434
...
20 มิถุนายน 2549 16:56 น. - comment id 584991
ช่วยแต่งกลอนสุนทรภู่ให้หน่อยนะคะ