ไม่ต้องการ ความสงสารปานใดจากใครสิ้น ไม่ชอบมีชีวิตติดแผ่นดิน โดยถูกหมิ่นถูกสมเพชเวทนา ไม่คิดง้อขอใครให้ช่วยเหลือ ความจุนเจือจากใครไม่เคยหา ไม่ชอบให้ใครกล่อมย้อมอุรา เรื่องพึ่งพาอาศัยไม่ต้องการ ไม่ขอรับทรัพย์ใดจากใครหมด ทั้งศักดิ์ยศสดใสลาภไพศาล ไม่หวังให้ใครหนุนบุญบันดาล ชอบผลงานทุกอย่างสร้างด้วยตัว ไม่เคยหวังพลังใดจากใครด้วย ยอมมอดม้วยมิให้ใครคุมหัว ไม่ชอบใครประมาทว่าหวาดกลัว วานคนชั่วช่วยใดไม่เคยคิด ขอภูมิใจในศักดิ์ของนักสู้ ขอเป็นผู้ทระนงความทรงสิทธิ์ ขอจองหองผยองศรียิ่งชีวิต ขอมีจิตโอหังพลังตน มีสองขามายืนบนผืนภพ มีตาครบคู่สมองมาส่องหน มีสองมือถือพิทักษ์รักค่าตน มีกมลมาเพื่อเชื่อตนเอง
สายลมแห่งความคิดถึง 19 มี.ค. 2549 18:07 น. - ID 87749 
4709
1
0
19 มีนาคม 2549 19:01 น. - comment id 567231
ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน อย่าหวังพึ่งคนอื่นให้ช่วยเหลือ คงไม่มีใครใครคอยจุนเจือ คอยช่วยเหลือเราได้ตลอดไป
19 มีนาคม 2549 22:23 น. - comment id 567251
หนึ่งสมองสองมือสู้ยืนหยัด ไม่ยอมพลัดห่างไกลกับศักดิ์ศรี แม้นลำบากเพียงใดขอยอมพลี เกิดเป็นคนทั้งทีดีสมบูรณ์
21 มีนาคม 2549 23:38 น. - comment id 567746
ให้ข้อคิด เต็มเต็ม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
