http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6359.html ทางชีวิต .............. ทางของใครยาวไกลในโลกกว้าง ทางของฉันอ้างว้างมีเพียงฝัน ทางของใครทอดไกลไปสู่ดวงตะวัน ทางของฉันทอดดับลับลงพื้นพสุธา ทางของใครรอดวงใจเฝ้ารอรับ ทางของฉันมิอยากติดกับความห่วงหา ทางของใครมีคนรักมากเมตตา ทางของฉันเหว่ว้ายอมไร้รัก ทางของใครดูบรรเจิดราวฟ้าแจ่ม ทางของฉันแกมพราวขาวดอกธรรมภักดิ์ ทางของใครทอดสู่ดาวโลกประจักษ์ ทางของฉันนิ่งนักเกินใครนึก ทางของใครสวยใสดอกไม้หวาน ทางของฉันพราวพร่างวางรู้สึก ทางของใครมีบ้างไหมใจล้ำลึก ทางของฉันสำนึกแสนสั้นวัน ทางของใครมากเสน่หามายารัก ทางของฉันชั่วกัป์ปดับสิ้นฝัน ทางของใครหวังมีใครเคียงข้างเอื้อมคว้าจันทร์ ทางของฉันไปลำพังมิหวังใด ทางของฉันมีมากคนพ้นล่วงหน้า ทางแจ่มจ้าสว่างกระจ่างใส ทางนำจิตชีวิตอัญมณีไพร ทางที่ใจเลือกแล้ว.. *ทางสายแก้วสู่พุทธเพชรภูมิ..*..! ......................... นกเขามาปลุกดวงยามเช้านี้ ให้ดวงค่อยๆหรี่ตามองหา ดวงพลิกร่าง และหันไปในทิศทาง ที่ ยังคงมี..ม่านใบไม้..ลายดอกแก้วระยิบพร่าง รับพรายแสงอาทิตย์สีทอง ดวงตาช้ำหนัก..กับทุกข์ผัสสะยิ่งใหญ่ ตามประสามนุษย์ปุถุชน คน.. ที่ยังต้องเผชิญกับทุกข์ทนให้รู้ทันเท่า เฝ้าวางคลาย ที่.. คล้ายมากระทบใจให้ไหวระทมทับ ในรอบสิบปีหากนับนึก กับการที่เราได้รับข่าวร้ายในรู้สึก กับเรื่องราว..ที่เมื่อได้ฟัง ราวกับ.. หัวใจหวิวหวั่นตกวูบลงไปในบึ้งเหว ดวง..นอนไม่อยากตื่น อยากซุกตัวอย่างนี้ หากไม่มีหน้าที่รอคอย คอยรอ ให้ดวงท้อแท้ แพ้พ่ายมิได้ ใจดวง.. ที่ใครมักกระทบกระแทก แดกดันเปรียบเปรยเย้ยเยาะ ว่า.. แสนไหวหวาน คงมีเพียงความอ่อนหวานอ่อนแอ หากมิเคยแหวกแลดู รู้ทุกเรื่องในหนหลังที่ดวงฝ่าฟัน และ.. อย่างมิหวั่นเกรง..เพรงกรรมอุปสรรคใด จนเสมือน.. ใจดวงน้อยดวงนิดคล้ายจะนิ่งสนิท ชาชินกับการได้ยินได้ฟัง กับคำคนพิพากษา กับ..กระจกด้านเดียว ที่.. มิเคยมีใครแลเหลียว มาส่องดูให้รู้แน่ในทุกฉากตอน แห่งละครโลกย์ โศกสู้ ดวง... มีภาระกิจมากมาย ที่ต้องใช้พลังสมองฟันฝ่า บางเวลาได้มาพักนิ่งๆ ทิ้งทอด ถอดใจ มาสะสมพลังใหม่รอ และ... จักมิท้อ.. ขอ..เลือกเดินบนทางดายเดียวแสนเปลี่ยวงาม.. แม้นโดยลำพัง... .............. http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6359.html ทางชีวิต บน ถนน สาย เล็กเล็ก แคบแคบ สายหนึ่ง ก็คือ ถนน ชีวิต ของฉัน ที่ ต้องเดิน ก้าวไป เผชิญ ปัญหา เรี่ย รายทาง ไม่เคย ได้หยุด อยู่กับ ความฝัน ที่ไกล เหลือเกิน ไม่รู้ เมื่อไร จะคว้าได้ ผ่านปัญหา มาก มาย นับร้อย พัน กี่แดดฝน ฉัน ทน มันมา ได้ มีน้ำตา อ่อน แอ และเสีย ใจ ไม่เคย ท้อ เลย ทาง ชีวิต ทาง แห่งฝัน ฉันยัง ว่าง เปล่า มัน เหน็บหนาว เดียวดาย เหลือเกิน ฉัน ไม่เคย มีผู้ใด สู่ทางฝัน ฉัน เดิน เพียงลำ พัง ก็เพียงหวัง หวัง เพียง ใครซัก คน ที่แสน ดี อ่อน โยน และเห็น ใจ ไว้เดิน ร่วม ทาง ผ่านปัญหา มาก มาย นับร้อย พัน กี่แดดฝน ฉัน ทน มันมา ได้ มีน้ำตา อ่อน แอ และเสีย ใจ ไม่เคย ท้อ เลย ทาง ชีวิต ทาง แห่งฝัน ฉันยัง ว่าง เปล่า มัน เหน็บหนาว เดียวดาย เหลือเกิน ฉัน ไม่เคย มีผู้ใด สู่ทางฝัน ฉัน เดิน เพียงลำ พัง ก็เพียงหวัง หวัง เพียง ใครซัก คน ที่แสน ดี อ่อน โยน และเห็น ใจ ไว้เดิน ร่วม ทาง
12 มกราคม 2549 12:53 น. - comment id 552733
แวะมาสวัสดีพี่พุดเจ้าค่ะ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยมาก ๆ พี่พุดรักษาสุขภาพด้วยนะคะ
12 มกราคม 2549 12:53 น. - comment id 552734
สวัสดีค่ะ พี่พุดสุดรัก ทางของฉันที่ไปในวันนี้ มีหน้าที่...รับผิดชอบกรอบสังคม ทำอย่างดีให้ได้อย่างเหมาะสม ทุนนิยม...คนดีที่เจริญ.... อิอิ งงหน่อยนะค่ะ พี่พุดจ๋า... อ่านแล้วอบอุ่นหัวใจจังค่ะ ชื่นฉ่ำหัวใจ ทำให้มีแรงเดินไปในทาง... รักษาสุขภาพนะค่ะ คิดถึงพี่พุดค่ะ
12 มกราคม 2549 13:09 น. - comment id 552748
คุณกับผมช่างมีสิ่งคล้ายๆกันจริงๆน๊ะครับ ผมส่งกลอน ห้วงในจินตนา ภายในคล้ายๆคุณจังครับ งามครับ แก้วประเสริฐ.
12 มกราคม 2549 13:22 น. - comment id 552757
พลีพลังใจ ฝากในงาน ในห้วงจินตนา ของคุณแก้วค่ะ ฟ้าคือฟ้าแม้แปรสี ดีคือดีมีศีลศักดิ์ รักคือรักหากรู้รัก ภักดิ์เพียงภักดิภายในใจ สวรรค์อยู่ในอกนรกอย่าไปคิด ไม่ยึดติดไม่หวั่นสวรรค์ไหน เพียงรู้วางว่างกระจ่างแจ้งนิพพานใจ ให้ขาวใสแววประภัสส์วิเศษกาล..นานชั่วกัลป์
12 มกราคม 2549 13:29 น. - comment id 552758
พลีฝากไว้ด้วยพลังรักศรัทธา ในงาน*ไหว้ครู* แด่น้องแม่จิตรค่ะ ในฐานะ พุดเคยเป็นครูมาหลายปี ที่มีศิษย์แสนรักมากมาย นับหลายพันคน ในโรงเรียนชื่อแสนหวานมากค่ะ และ ดวงกมลจึ่งรู้สึกรำลึกย้อน หวัง จักถ่ายทอด ช่วงตอนหอมหวานยามเป็นอาจารย์ มาปันพลีแด่ทุกดวงใจคนดีค่ะ ในสักวัน.. เทียบพานทองผ่องบัวขาวพราวพ้นน้ำ พลีทอดวางบูชาครูดั่งเทียนขวัญ หอมหญ้าแพรกแบกหนักท่ามคืนวัน ดอกมะเขือแทนสัญญามั่นจักปันพลี คือเรือจ้างส่งศิษย์ข้ามทะเลโลกย์ อย่าหลงโศกมายาตราบชีพนี้ ให้ยึดมั่นเส้นทางธรรมทางทองนะคนดี สานจิตนี้พลี*ให้*แด่ผองชน..คนบนหล้า เกินค่าแล้ว... ปาเจราจริยา โหนฺติ คุณุตฺตรานุสาสกา ปัญฺญาวุฒิกเร เต เต ทินฺโนวาเท นมามิหํ ครู หมายถึง ผู้อบรมสั่งสอน ผู้ถ่ายทอดความรู้ ผู้สร้างสรรค์ ภูมิปัญญา และพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ เพื่อนำไปสู่ความเจริญรุ่งเรือง ของสังคมและประเทศชาติ ครูนับเป็นปูชนียบุคคล ที่มีความสำคัญอย่างมาก ในการให้การศึกษาเรียนรู้ ทั้งในด้านวิชาการ และประสบการณ์ ตลอดจนเป็นผู้มีความเสียสละ ดูแลเอาใจใส่สั่งสอนอบรม ให้เด็กได้พบกับแสงสว่างแห่งปัญญา อันจะเป็นหนทาง ในการประกอบอาชีพเลี้ยงดูตนเอง รวมทั้งการนำพาสังคมประเทศชาติ ก้าวไปสู่ความเจริญรุ่งเรือง ด้วยเห็นความสำคัญของครู ดังกล่าวมาแล้วนั้น จึงได้กำหนด ให้มีวันครูขึ้น ในวันที่ 16 มกราคม ของทุกปี เพื่อแสดงความกตัญญูกตเวที และให้ครูเป็น ผู้ได้รับการยกย่องเชิดชูในสังคม
12 มกราคม 2549 13:33 น. - comment id 552763
พลีฝากให้น้องกวีปกรณ์ ในงาน*แสงเงา*ค่ะ ด้วยรักมากน้องคนนี้ แสงแค่แสงให้ไฟฝัน ดินลมนั้นเกื้อโลกตราบยังหมุน เงาคือเงาสรรพชีวิตตามติดบุญ แสงการุณย์เมตตาพาเงางาม ด้วยรักค่ะ พี่พุดไพร ชื่นชมความคิดเชิงสร้างสรรค์ ของน้องคนดีมากค่ะ
12 มกราคม 2549 13:46 น. - comment id 552768
พลีให้น้องSilky ในเกี่ยวก้อยค่ะ มาเกี่ยวก้อยร้อยฝันสวรรค์หวาน ยื่นดอกไม้บานหวานหอมในอ้อมตัก แล้วกระซิบริมหูคนดีว่ารักรัก เกี่ยวก้อยภักดิ์นับดาวไกลในเวิ้งฟ้า..รอท่างาม ในท่ามรัก รักน้องมากค่ะ พี่พุดไพร
12 มกราคม 2549 14:27 น. - comment id 552781
อยากให้รู้ว่ามีผู้ติดตามดูรูปแต่ละกระทู้ของพี่อยู่นะขอรับ อิ๊ๆ
12 มกราคม 2549 14:45 น. - comment id 552796
ทางสายนั้นเงียบเฉียบและเงียบเหงา มีเพียงเราเดินไปไร้รสหวาน หมดสิ้นความฟุ้งเฟ้อปรนเปรอมาน เพียงศีลทานปัญญามาข้างเคียง สวัสดีค่อน้องพุด พี่ดอกแก้วไปทำกุศลทางภาคเหนือมาหลายวัน หลายจังหวัด นำกุศลมาเป็นของฝากค่ะ
12 มกราคม 2549 15:32 น. - comment id 552823
มีหลายทางจังเลย !! อยากเลือกทางสายเดียวกับคุณพุดค่ะ
12 มกราคม 2549 18:11 น. - comment id 552903
สวัสดีค่ะ...พี่พุด..ดีใจและขอบคุณที่พี่พุดทำสิ่งดีๆให้น่ะค่ะ...กระต่ายสัมผัสได้ว่าพี่พุดเป็นผู้หญิงที่แข้มแข็งและดีงาม บางครั้งความเป็นผู้หญิงทำให้เราต้องต่อสู้กับอะไรมากมายกระต่ายอ่านบทกลอนพี่พุดเสมอมา...อยากจะเดินทางไปทางเดียวกับพี่พุดแต่ด้วยภาระหน้าที่ที่ต้องแบกรับสำหรับผุ้ญที่ต้องรับผิดชอบอะไรหลายอย่างทำให้เราต้องแข้มแข็งกับสิ่งรอบตัว...น้องคนนี้รักพี่พุดเสมอและกำลังใจให้กันและกันค่ะ รักพี่พุดมากเช่นกันค่ะ
12 มกราคม 2549 21:18 น. - comment id 552932
แวะมาสวัสดีพี่พุดค่ะ เส้นทางชีวิตของใครแต่ละคนล้วนแต่เลือกเดินกันเองนะคะ ถนนชีวิตจะขรุขระหรือทางเดินราบเรียบ ทุกคนต่างเลือกเดินด้วยตนเอง เส้นทางธรรมเป็นทางหนึ่งของชีวิตที่ปวงชน เลือกที่จะเดินไปทางนี้มากมายนะคะ มีความสุขกับการเดินทางของชีวิตด้วยสติ-สมาธิและปัญญาค่ะ
13 มกราคม 2549 13:28 น. - comment id 553035
แวะมาเยี่ยมครับ
13 มกราคม 2549 16:11 น. - comment id 553063
ขอโมทนาด้วยจิต กับมิตรคู่คิด คู่เคียงเรียงร้อยวิญญาณ์ ผึกใจด้วยวิปัสนา อบร่ำกายา หอมศีลกลิ่นพุทธกำจร สาธุการให้พี่พุดครับ
13 มกราคม 2549 17:22 น. - comment id 553093
แต่สุดท้าย ทุกเส้นทางก็มาบรรจบเป็นเส้นทางเดียวกันครับ